Milczenie płomieni

Przychodzi taki dzień każdego roku
Gdzie blask świec rozświetla miejsce o zmroku
Tam w milczeniu wielu z nas się udaje
Odwiedzić zmarłych na nasze cmentarze

Tam rozmowa staje się milczeniem
Modlitwą w sercu, jak i wspomnieniem
Tam w zadumie swej człowiek cicho trwa
Doświadcza, jak niewiele czasu ma


Tam budzi się ze snu codzienności
Widzi, jak wiele chwil prowadziło ku marności
Jak ślepiec przez życie szedł, nie widząc najważniejszego
Nie dbając o zbawienie ani to co najcenniejszego

To miejsce gdzie zmarły znów w nas żyje
W pamięci naszej wskazówki do życia kryje
Dobro, miłość, to co ważne, na nowo ma znaczenie
By tym żyć, by i po nas kiedyś zostało dobre wspomnienie

opr. ac/ac