Przewodnik po zakonach: Kawalerowie mieczowi
Założycielem tego rycerskiego Zakonu byli bp ryski Albert von Buxhóvden (+1224) i opat cystersów Teodoryk, którzy nadali kawalerom mieczowym Regułę templariuszy. Pierwsza wspólnota powstała w 1202 r. na terenie późniejszych Inflant. W 1237 r., po klęsce poniesionej w walce z Litwinami, kawalerowie mieczowi zostali wcieleni do Zakonu Krzyżackiego, co potwierdził papież Grzegorz IX. Z czasem kawalerowie w Inflantach uniezależnili się od krzyżaków. Ostatecznie sekularyzowali się w 1561 r.
Głównym celem członków Kawalerów Mieczowych była obrona Inflant przed „niewiernymi" i nawracanie pogan. Symbolizowało to godło wyobrażające krzyż z umieszczonym poniżej mieczem lub godło przedstawiające dwa skrzyżowane miecze. Zakon dzielił się na kapłanów i rycerzy. Zakonne przepisy przyjęli prawie w całości od templariuszy.
Bracia kapłani na białej sukni nosili czerwony krzyż, a bracia rycerze na białym płaszczu.
opr. mg/mg