Nowy dom

Ks. Bogusław NADOLSKI TChr

SŁOWO BOŻE W SAKRAMENCIE MAŁŻEŃSTWA

Homilie ślubne

Verbum Domini
Wydawnictwo WAM
Kraków 2003
© Wydawnictwo WAM, 2003
ISBN 83-7318-270-5
NIHIL OBSTAT. Prowincja Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego, ks. Krzysztof Dyrek SJ, prowincjał. Kraków 25 września 2003 r., l.dz. 210/03.

http://WydawnictwoWam.pl

3. NOWY „DOM”

Rz 12,11-18; Mt 7,21,24-25

Droga Marylo, Drogi Hipolicie.

Któż z nas nie marzy o domu, własnym, pięknym, przytulnym?

Poprzez sakrament małżeństwa tworzycie nowy dom. Co za piękne i bogate słowo! Dom znaczy nie tylko „być w”, ale także „być dla”, „być ku”. Mieć dom, posiadać dom znaczy „być”. Zamieszkiwać w domu to być człowiekiem o własnym wnętrzu, stylu, być człowiekiem związków, mieć małżonka, dzieci. Człowiek relacji posiada przede wszystkim umiejętność komunikowania się. Relacja jest fenomenem, przełamaniem egocentryzmu.

Słownik etymologiczny języka polskiego wyrażenie „dom” łączy z „dem”, członem, który w sanskrycie oznaczał „budowanie”, „tworzenie”. Rdzeń ten jest także obecny w łacińskim słowie domus czy greckim domos. Na marginesie warto podkreślić, że słowa: „chata”, „izba”, „komnata” nie są polskie. Japońskie słowo oznaczające dom — Yin, jest rodzaju żeńskiego, oznacza okrywanie duszy, która jest wewnątrz, w sercu naszej psychiki. Warto zauważyć, że szczęście w tamtejszej cywilizacji przedstawione jest przez dom skomponowany przez dwie kreski wertykalne, nakryte daszkiem.

Można by przytaczać jeszcze inne, bardzo wymowne, charakterystyczne znaczenia tego słowa w innych językach. Pomyślcie, że greckie słowo na określenie domu wskazuje na działania zmierzające do stałego, trwałego zamieszkania, wskazuje na rodzinę, mieszkańców, obecnych w domu, ale także świątynię. W greckich rodzinach było miejsce kultu poświęcone dobrym duchom opiekuńczym, miało zwykle formę małej kapliczki z frontonem opartym na kolumienkach.

Dom był miejscem wspólnego posiłku, posiadał powiązania i konotacje religijne.

Historycznie ważne pobłogosławienie domu wiązało się z przeprowadzeniem pary nowożeńców do domu małżonka pod wieczór dnia zaślubin. W liturgii galijskiej rozwinęło się błogosławieństwo łoża małżeńskiego (benedictio thalami). Podobne błogosławieństwa zna także liturgia syryjska.

Nie dziw przeto, że rozwinęło się błogosławieństwo domu, rodzin, utrwalone do dziś.

Rozpoczynajcie budowanie właśnie takiego domu, z jeszcze bardziej głębokimi wymiarami. Dom żywy, z żywych istot, osób. W tym tworzeniu miejcie odwagę sięgać po to, co niemożliwe. Dom nie może być zlepkiem stresów, niepewności i lęków.

Dostrzegajcie poetykę fragmentu, sytuacji, poprzestawajcie na tym, co proste, ale za to piękne.

Niech Wasz dom, czyli Wasza rodzina będzie ostoją pokoju, zaufania, bezpieczeństwa i radości.

Tego Wam, Drodzy Marylo i Hipolicie, z całego serca życzę. Amen.

Modlitwa Wiernych

Do Boga, który jest Fundamentem ludzkiego życia, zanieśmy nasze prośby:

— Boże, Ty wznosisz dom z żywych kamieni i Twoją radością jest mieszkać pomiędzy ludźmi, osłaniaj i umacniaj Dom życia — małżeństwo Maryli i Hipolita — założony na Kamieniu Węgielnym, Jezusie Chrystusie...

— Niechaj każdego dnia budują go poprzez swoją życzliwość, szacunek, gościnność wewnętrzną...

— Niech niedzielna Eucharystia będzie dla nich „najdroższym domem” i źródłem miłości...

— Wszystkim uczestniczącym w dzisiejszym święcie pomagaj zachować „złoty środek” w trudnościach, niech w Tobie znajdują umocnienie i pokój...

— Naucz radosnym sercem dziękować Tobie za naszą drogę życia...

Wszyscy do Ciebie zmierzamy, nasz Panie i Przewodniku Drogi. Tobie składamy nasze uwielbienie, w Tobie pokładamy naszą nadzieję, i wierzymy, że nie doznamy zawodu. Tobie chwała na wieki. Amen.

opr. mg/mg