Dar rozumu

Dar mądrości / Dar rozumu / Dar umiejętności / Dar rady / Dar męstwa / Dar pobożności / Dar bojaźni Bożej

Cel dydaktyczny: przekonać o wartości daru rozumu dla najlepszego poznania prawd wiary świętej

Cel wychowawczy: zmobilizować do stałej troski o pozyskiwania daru rozumu

I Świadectwo:

Po wspólnej modlitwie kazano mi oddać się i przeczytać w samotności fragment Pisma świętego. Gdy zacząłem czytać, słowa zdawały się wyskakiwać do mnie z czystych stron. Czułem, że Pan osobiście i bezpośrednio przemawia do mnie poprzez słowa, które czytałem. Rozumiałem Słowo Boże w sposób, którego nigdy poprzednio nie doświadczyłem. Było to tak, jakby ktoś zapalił światło w mojej głowie. Podobne doświadczenie miałem w prywatnej modlitwie. Podczas gdy poprzednio życie mojej modlitw było uciążliwe i pełne iluminacji. Moja praca nad modlitwą nie skończyła się i w dalszym ciągu musiałem walczyć z brakiem skupienia, lecz owoc moich wysiłków był teraz znacznie większy. Czasami w modlitwie doświadczałem, niezwykle silnie i bezpośrednio, obecności Boga; było to tak niezwykłe przeżycie, że nie potrafiłem opisać tego słowami. W moim życiu sakramentalnym także „rozbłysło światło”. Stało się tak szczególnie w przypadku Eucharystii. — (uczeń liceum).

I . Co to jest dar rozumu?

1. Dopóki dusza ocenia rzeczy doczesne na sposób ludzi światowych, nie może żyć w pełni życiem Chrystusowym.

2. Dar rozumu (hebr. bînaĐ h), którym będzie obdarzony Mesjasz, najczęściej w Biblii jest łączony z darem mądrości (np. Wj 31,3; 36, 1; Krl 14, 14, 29; Hi 38,36; Prz 4,5. 17,16 itd). Dar ten skutecznie przyczynia się do obiektywnej oceny konkretnej sytuacji i pomaga w podjęciu trafnych decyzji związanych z przyszłością.. Człowiek będący uczestnikiem tego daru może trafnie odczytywać wolę Bożą oraz rozróżniać prawdę od kłamstwa.

3. O skuteczności tego daru mówi Biblia: Iz 55,8; Mdr 11,24; Kol 1,9; Flp 2,4.

4. Dar rozumu pozwala człowiekowi sądzić o wszystkim jakby instynktownie w świetle wiary, tak jak sam Bóg, jak Chrystus, jak Najświętsza Maryja Panna, jak święci. Wierni chrześcijanie, którzy oddali się Duchowi Świętemu, nie widząc się, nie porozumiewając się wcale wzajemnie, są zgodne co do sposobu oceniania wypadków tego świata.

5. Św. Franciszek z Asyżu odczuwał wielki szacunek i prawdziwą tkliwość dla wszystkich dzieł Bożych, ponieważ był napełniony duchem rozumu.

III Jak ubiegać się o dar rozumu?

1. Potrzeba oczyszczenia. Pokonanie grzesznych nawyków, które zaciemniają naszą duszę i uniemożliwiają nam właściwe widzenie Boga. Gdy rozpoczynamy właściwe oczyszczenie, pierwszą czynnością jaką musimy uczynić to uświadomienie sobie, że jesteśmy wciąż grzeszni na wiele różnych sposobów, bez względu na to, jak głębokie było nasze nawrócenie. Stąd potrzeba praktykować: regularny rachunek sumienia i częstą sakramentalną spowiedź święta.

2. Medytacja — która służy w budowaniu życia modlitwy. Nie możemy rezygnować z wyższego poziomu modlitwy tylko dlatego, że nie wiemy jak przeprowadzić medytację. Nauczenie się medytacji w sposób istotny równoważy nasze życie duchowe. Sięgać do tekstów: św. Ignacego Loyloi, św. Teresy z Awila oraz Tomasza a'Kempis: O naśladowaniu Chrystusa.

3. Modlitwa wiary. Powinniśmy się prosić Boga o modlitwę w wierze. Wówczas Bóg prowadzi nas do modlitwy kontemplacyjnej i dlatego musimy spojrzeć na to doświadczenie jako olbrzymi postęp w Chrystusie, musimy ze zwiększonym wysiłkiem kontynuować z Nim nasze życie i potrzeba jeszcze mocniej przylgnąć do naszej wiary w Niego, do jego miłości i miłosierdzia

opr. ab/ab