Fragmenty książki p.t. "Spowiedź" - rozważanie w oparciu o fragment Łk 24,44-49
Praca zbiorowa Spowiedź Zdumieni przebaczeniem. |
(Łk 24,44—49)
„Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego” (Łk 24,46—48).
Kiedy Zmartwychwstały ukazuje się swoim uczniom, przekazuje im pewne pouczenia i polecenia. Łk 24,47 jest właśnie poleceniem udzielonym apostołom, aby wszystkim ludom głosili nawrócenie. W tym posłannictwie nie będą sami, ale mogą liczyć na pomoc Ducha Świętego, którego moc pozwoli im dawać świadectwo.
Istnieje ścisły związek między nawróceniem a odpuszczeniem grzechów, jak to widać również w Dz 5,30—31. Ponadto zostaje potwierdzony związek tego przebaczenia z tajemnicą paschalną Jezusa. Istnieje ciągłość między Bożą interwencją, która przejawia się w śmierci Jezusa i Jego zmartwychwstaniu, i Bożym działaniem, które budzi serca, popycha je na drogę nawrócenia dzięki przebaczeniu grzechów.
Przebaczenie jest chwałą Ukrzyżowanego, antycypacją ostatecznego zmartwychwstania, znakiem tego już dokonanego zmartwychwstania Jezusa (zbieżność i łączność między Łk 24,47—48 i Dz 1,8n). Posłannictwo apostołów to zatem posłanie mocą przebaczenia, aby ofiarować wszystkim bezgraniczne przebaczenie! Zwiastowanie ewangeliczne jest zwiastowaniem życia, a życie jest pojednaniem z Autorem życia. W ten sposób raz jeszcze odnajdujemy głęboką analogię z przekazem Janowym, kiedy to Zmartwychwstały mówi: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.
opr. aw/aw