Zaufanie z krwi i kości

Recenzja książki: Renu Rita Silvano STD, Maryja Matka Jezusa, Wydawnictwo M.

Wielokrotnie opisywana, sławiona, powszechnie znana. Matka Boga i Człowieka zarazem, Służebnica i Królowa. Bliska i daleka zarazem. Maryja.

Autorka zaprasza do pełnej miłości relacji z Maryją. Ale jak dla mnie, książka jest także zachętą do głębszego poznania Matki Jezusa i dokładniejszego przyjrzenia się Jej życiu. Kolejne rozdziały są mocno zakorzenione w Piśmie Świętym i nauczaniu Kościoła, pokazują też znajomość żydowskich tradycji. Nie jest to jednak monotonny wykład. Wprost przeciwnie – to pełna życia opowieść o Maryi, jej relacji z Synem, jej troskach i radościach, wzbogacony o stworzony przez Autorkę opis uczuć, myśli i przeżyć Maryi. Całość tworzy treść, która wprowadza w atmosferę kontemplacji. Ogromna wiedza Renu Rity Silvano STD, połączona z prostotą wyrazu pozwala poczuć się bardzo blisko opisywanych wydarzeń. Rozbudza pragnienie, by podejść jeszcze bliżej , aby niejako przeniknąć postawą Maryi. A jest ona tutaj kobietą z krwi i kości, choć przedstawioną jako osoba bez jakichkolwiek wad. Jej głównymi rysami według Autorki jest umiłowanie Bożego Słowa , pokój serca i niesamowite, przeogromne zaufanie do Bożych planów i Bożej opieki w jej życiu. Słowa „Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego”, wypowiedziane przez Nią do Anioła w chwili zwiastowania, stają się słowami przewodnimi przez wszystkie rozdziały. We wszelkich trudnościach i sytuacjach, których nie jest w stanie pojąć, Maryja powtarza te właśnie słowa i całą siebie na nowo powierza Bogu.

Warto dostrzec też postać Józefa – tutaj ukazanego jako prawdziwego umiłowanego Maryi, kochającego i doskonale dbającego o rodzinę, a także pobożnego, pracowitego i posłusznego Bożej woli.

I tego ta książka moim zdaniem uczy: pokoju serca w obliczu wątpliwości, spraw trudnych i niezrozumiałych, opartego na ogromnej miłości do Boga i zaufaniu, że On nas prowadzi i ma dla nas wyjątkowy plan. Uczy radości mimo cierpienia. Bo ten, który nas stworzył, wie, co z nami zrobić. Trzeba Mu tylko zaufać.

opr. aś/aś