Zarys wiary: Sakrament dojrzałości

Zarys wiary - katechizm

SAKRAMENT DOJRZAŁOŚCI

Dopiero po Zesłaniu Ducha Świętego Kościół stał się dla ludzi widzialnym (Dz 2, 1-47). Podobnie jest z wiarą każdego chrześcijanina: nowe życie otrzymane na chrzcie swą pełną moc osiąga w bierzmowaniu (&#8222bierzmowanie” znaczy „umocnienie”). Bierzmowanie jest dla chrześcijanina znakiem, że Duch Święty, którego Jezus przyobiecał swym uczniom (J 16, 7-13), pragnie go ogarnąć i poruszyć. Niekiedy też określamy bierzmowanie mianem „pieczęci”. Pieczętujemy i doskonalimy to, co zapoczątkowane zostało na chrzcie; wspólnotę z Chrystusem i Jego Kościołem i zaangażowanie w służbę dla dobra ludzi w duchu Jezusa.

Bierzmowanie jest sakramentem dorosłych. Chrześcijanin zostaje nim umocniony w swym pragnieniu czynienia w świecie dobra. Ponadto chrześcijanie wierzą w szczególną moc Ducha Świętego, który zachęca i uzdalnia do świadczenia o Chrystusie w Kościele i w życiu publicznym.

To, co sprawia bierzmowanie, widoczne jest w znakach czynionych przez biskupa przy udzielaniu tego sakramentu. Najpierw wyciąga on ręce nad wszystkimi kandydatami do bierzmowania i wypowiada słowa modlitwy proszącej o przyjście Ducha Świętego. Po czym kładzie na każdym z kandydatów z osobna dłoń - gest błogosławieństwa, łączności i przyjęcia do służby - i zwraca się do każdego z nich po imieniu: „N., przyjmij znamię daru Ducha Świętego”. Równocześnie namaszcza jego czoło krzyżmem kreśląc na nim znak krzyża. Duch Jezusa Chrystusa - „Pomazańca” - daje bierzmowanemu odwagę i pobudza go do czynienia w życiu tego, co czynił w swoim życiu Jezus Chrystus: całkowicie żyć dla Boga i z Jego polecenia istnieć dla innych.

W Liście do Rzymian św. Paweł pisze o życiu w Duchu Bożym:
Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy (Rz 8, 9-10).

opr. mg/lb