Katecheza osób szczególnej troski

Bazylea, Graz, Sibiu (Sybin) to miasta, które Konferencja Kościołów Europejskich (CEC) i Rada Europejskiej Konferencji Episkopatu (CCEE) wybrała na Europejskie Zgromadzenia Ekumeniczne. Z tego względu, w dniach 4 do 9 września 2007 r. rumuńskie Sibiu gościło ponad 2,5 tysiąca przedstawicieli chrześcijańskich Kościołów Europy, którzy poprzez wspólną modlitwę i refleksję teologiczno-społeczną zgłębiali słowa: „Światło Chrystusa oświeca wszystkich – nadzieja na odnowę i jedność w Europie”. Kościół rzymskokatolicki w Polsce reprezentowany był przez duchownych i świeckich na czele z ks. bp. Tadeuszem Pikusem. Byli też obecni przedstawiciele Polskiej Rady Ekumenicznej, zrzeszającej Cerkiew prawosławną, Kościoły protestanckie i starokatolickie.

Znaczenia Zgromadzeniu, określanemu jako największe wydarzenie ekumeniczne obecnego Milenium, dodawali zaproszeni do udziału i wystąpień goście: kard. Walter Kasper, Przewodniczący Papieskiej Radu ds. Popierania Jedności Chrześcijan, Bartłomiej, Patriarcha Ekumeniczny Konstantynopola, Daniel, Metropolita Mołdawii i Bukowiny obecny Prawosławny Patriarcha Rumunii, Kirył, Metropolita Smoleńska i Kaliningradu (reprezentujący Aleksego Patriarchę Moskiewskiego), Manuel Barroso, Przewodniczący Komisji Europejskiej, Calin Popescu – Tariceanu, Premier Rumunii i Rene van der Linden przewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

Znaczącymi momentami Zgromadzenia była wspólna modlitwa wszystkich chrześcijan. Sesje plenarne rozpoczynała jutrznia prowadzona każdego dnia przez inną konfesję z refleksją biblijną Patriarchy Bartłomieja, Kardynała Dionigi Tettamanzi, Arcybiskupa Mediolanu i Biskup Rosemarie Wenner z Kościoła ewangelicko-metodystycznego Niemiec. Wieczorem w kościołach różnych wyznań sprawowano nieszpory. Każdego dnia była też sprawowana Eucharystia w odpowiednich konfesjom kościołach. Katolicy rytu wschodniego i łacińskiego celebrowali Najświętszą Ofiarę wspólnie. Ważnym wydarzeniem było pojednanie chrześcijan i muzułmanów Bośni i Hercegowiny, katolików i protestantów Irlandii poprzedzone refleksją o przyczynach konfliktów etniczno-religijnych.

Poszczególne dni Zgromadzenia były poświęcone zagadnieniom: jedności, duchowości i świadectwa; Europy, religii i emigracji; stworzenia, sprawiedliwości i pokoju. Wprowadzenia ekspertów przedłużały się w dyskusje w grupach językowych. Była to doskonała okazja do wymiany doświadczeń na różnych polach narodowych i wyznaniowych.

Pięciodniowa praca uczestników Zgromadzenia została uwieńczona Dokumentem Końcowym Zgromadzenia, w którym chrześcijanie wspólnym głosem upomnieli się o prawa każdego człowieka od naturalnego poczęcia do naturalnej śmierci; wyznali wiarę w moc światła Chrystusa w dziele oświecenia wszystkich ludzi dobrej woli; wyrazili pragnienie kontynuowania działań zmierzających do jedności połączonych sakramentem chrztu i pragnących jedności eucharystycznej; przypomnieli o konieczności zagwarantowania praw emigrantom; odnowili pragnienie realizowania Karty Ekumenicznej; wezwali do podjęcia działań na rzecz przezwyciężenia ubóstwa; przypomnieli o obowiązku ochrony stworzenia; podkreślili konieczność uznania Europy wspartej na nieprzemijających wartościach; zaproponowali, aby dni 1 września – 4 października były dniami wspólnej modlitwy o ochronę stworzenia.

III Zgromadzenie Ekumeniczne Europy pokazało chrześcijan Starego Kontynentu podzielonych (reprezentowanych było 126 kościołów protestanckich), ale jednocześnie połączonych jednym pragnieniem: by wszyscy byli jedno w Chrystusie.

opr. aw/aw