Śp. kard. Giuseppe Casoria

8 lutego 2001 r. w jednej z klinik rzymskich zmarł w wieku 92 lat kard. Giuseppe Casoria, były prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Urodził się 1 października 1908 r. w Acerra. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do seminarium biskupiego w Acerra, następnie uczęszczał do gimnazjum państwowego w Neapolu, po czym rozpoczął studia teologiczne w Papieskim Seminarium Regionu Kampania, prowadzonym przez jezuitów w Posillipo. 21 grudnia 1930 r. przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął pracę jako wykładowca w seminarium diecezji neapolitańskiej. Jednocześnie kontynuował studia na różnych wydziałach. Uzyskał stopnie akademickie w dziedzinie teologii, filozofii, obojga praw i nauk politycznych. Był profesorem w seminariach regionalnych w Potenzy i w Molfetcie. 6 stycznia 1972 r. Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Vescověo, nadając mu tytuł personalny arcybiskupa. Sakrę biskupią otrzymał 13 lutego tego samego roku w Bazylice św. Piotra. Abp Casoria sprawował wiele ważnych funkcji w Kurii Rzymskiej: w Rocie, w Trybunale Sygnatury Apostolskiej, w Kongregacjach dla Kościołów Wschodnich, ds. Duchowieństwa i ds. Nauki Wiary oraz w Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. Jako ekspert w dziedzinie prawa brał czynny udział w obradach Soboru Watykańskiego II. Był także autorem licznych publikacji. W 1973 r. został sekretarzem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. W 1981 r. Jan Paweł II mianował go proprefektem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, a na konsystorzu 2 lutego 1983 r. wyniósł do godności kardynalskiej. W tym samym roku kard. Casoria uczestniczył w Synodzie Biskupów poświęconym «Pojednaniu i pokucie w misji Kościoła». Po otrzymaniu wiadomości o śmierci kard. Giuseppe Casorii Jan Paweł II skierował telegram kondolencyjny do jego bratanicy, pani Marii Cristiny Casoria Bigliardo, w którym napisał m.in., że zmarły kardynał był «gorliwym sługą Pana, obdarzonym wyjątkowymi zaletami umysłu i serca».

opr. mg/mg