Fragmenty "Czarnej księgi prześladowań chrześcijan w świecie"
„Tymczasem w Europie pojawił się szeroki ruch skupiający się na wolności religii bądź wyznania — łącznie z prawem do niewierzenia. Zaowocowało to powstaniem niezwykłego przymierza między chrześcijanami a muzułmanami, do których dołączyli buddyści, bahaici i inni wierzący, a nawet ateiści i humaniści laiccy. Kampania prowadzona przez Christian Solidarity Worldwide w obronie Alexandra Aana, uwięzionego w Indonezji ateisty, którego dwukrotnie odwiedziłem w więzieniu, nasza obrona wielu muzułmanów — szyitów i ahmadytów w Pakistanie i Indonezji, muzułmanów Rohingya i innych w Birmie, Ujgurów w Chinach — oraz bahaitów w Iranie, wszystkie te działania spotkały się z szerokim poparciem w obrębie zainteresowanych wspólnot i poza nimi i doprowadziły do powstania potężnej ligi na rzecz wolności religijnej, w której centralnym punkcie znajduje się kwestia prześladowań chrześcijan. Stworzenie Europejskiej Platformy Zwalczania Nietolerancji Religijnej i Dyskryminacji (EPRID) i założenie podobnych organizacji państwowych w Wielkiej Brytanii i nie tylko wzmacnia ideę tej koalicji, której członkowie nie przemawiają jedynie w imieniu swoich współwyznawców, ale w imię powszechnego prawa człowieka do wolności religii i wyznania”.
opr. ab/ab