Polacy u Ojca Świętego

Nawet pobieżny przegląd duszpasterskiej działalności Papieża Jana Pawła II wskazuje, że mimo ogromnie intensywnego zaangażowania w Roku Jubileuszowym 2000, Ojciec Święty nie zmniejszył swojej aktywności w roku 2001. Warto przypomnieć przynajmniej niektóre wydarzenia z pierwszego roku nowego tysiąclecia.

Przede wszystkim Papież odbył bardzo ważne, trudne i wyjątkowe trzy podróże apostolskie. Podróż do Grecji, Syrii i na Maltę (4-9 maja) stanowiła istotny przełom w stosunkach z Kościołem prawosławnym, którego kler i wierni mogli przekonać się o życzliwości i przyjaznej postawie Patriarchy Zachodu.

Wizyta w czerwcu (23—27) w Kijowie i Lwowie przyczyniła się do przełamania stereotypu dotyczącego podziału wpływów Kościoła zachodniego i prawosławnego. Ukraina wyraźnie dostrzegła potrzebę harmonijnego współistnienia w niej różnych Kościołów chrześcijańskich i wspólnot religijnych.

Kolejna, trzecia podróż zagraniczna Jana Pawła II we wrześniu 2001 (22-27) pozwoliła Piotrowi naszych czasów spotkać się z narodami zamieszkującymi Kazachstan i Armenię. Mieszkańcy tych ziem wiele wycierpieli przez ostatnie dziesiątki lat, a mimo to dochowali wierności swoim tradycjom religijnym, głównie chrześcijańskim.

W ubiegłym roku miały również miejsce bardzo ważne wydarzenia w samym Rzymie. Ogromne znaczenie miały dwa Konsystorze: zwyczajny (21 II), podczas którego Jan Paweł II mianował 44 nowych kardynałów i nadzwyczajny (21-24 V), którego temat obrad brzmiał: «Perspektywy Kościoła w trzecim tysiącleciu w świetle 'Novo millennio ineunte'». Jesienią (30 IX-27 X) trwało X Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów z udziałem 247 Ojców Synodalnych ze wszystkich kontynentów, poświęcone posłudze biskupiej, co wyrażał temat: «Biskup sługą Ewangelii Jezusa Chrystusa dla nadziei świata».

Wśród istotnych polskich wydarzeń w stolicy chrześcijaństwa wymienić należy spotkanie rektorów polskich wyższych uczelni, które miało miejsce w Castel Gandolfo 30 sierpnia. Potwierdziło ono zainteresowanie Kościoła sprawami nauki i kultury polskiej.

Wydarzenie, które 11 września wstrząsnęło Nowym Jorkiem zmieniło świadomość i myślenie milionów Amerykanów i ludzi na całym świecie. Ojciec Święty przy wielu okazjach i na różny sposób w imieniu całego Kościoła wyrażał sprzeciw wobec terroryzmu, ból z powodu śmierci tak wielu osób i solidarność ze wszystkimi pogrążonymi w cierpieniu.

W liście apostolskim «Novo millennio ineunte», wydanym po zakończeniu Roku Świętego, Ojciec Święty napisał: «Przede wszystkim winniśmy skupić uwagą na przyszłości, która nas czeka. Wielokrotnie w minionych miesiącach kierowaliśmy wzrok ku nowemu tysiącleciu, które się rozpoczyna, i przeżywaliśmy jubileusz nie tylko jako wspomnienie przeszłości, ale jako proroczą zapowiedź przyszłości. Teraz należy czerpać ze skarbca otrzymanej łaski, przekładając ją z entuzjazmem na język postanowień i konkretnych programów działania. Do podjęcia tego zadania pragnę zachęcić wszystkie Kościoły lokalne» (n. 3). Wydaje się, że zachęta papieska nie pozostała bez odpowiedzi. W wielu krajach ożyło duszpasterstwo, a i w naszych Kościołach lokalnych działo się bardzo dużo dobrego.

Jednym z przejawów żywotności duszpasterstwa lokalnego są pielgrzymki, a szczególnie pielgrzymowanie do grobów Apostołów. Zorganizowanie takiego wyjazdu ma wiele aspektów i łączy się z niemałym wysiłkiem. Z pewnością zubożenie ludności, jak to obserwuje się w Polsce, ma wpływ na osłabienie ruchu pielgrzymkowego do Wiecznego Miasta, ale nie jest to powód główny. Potrzebna jest ciągła mobilizacja, dobra motywacja, permanentna zachęta i poparcie dla osób lub instytucji, które chcą się zająć stroną organizacyjną pielgrzymek. Potrzebna jest wciąż ożywiana świadomość, że żyjemy w szczególnych czasach, gdy na Piotrowej stolicy zasiada Papież z Polski, którym Opatrzność Boża pozwala nam się chlubić i radować już ponad 23 lata, którego możemy nie tylko bezpośrednio zobaczyć i usłyszeć, ale też przyjąć z jego rąk Apostolskie Błogosławieństwo.

Ze statystyk wynika, że po Roku Jubileuszowym osiągnęliśmy ponownie liczbę „średniej krajowej" (64 tysiące). Należałoby dodać do niej znaczną liczbę pielgrzymów z Polski nie odnotowanych (np. uczestników uroczystości liturgicznych pod przewodnictwem Ojca Świętego, niedzielnej modlitwy «Anioł Pański») i wówczas dojdziemy do blisko stu tysięcy Polaków, którzy nawiedzili Stolicę chrześcijaństwa w 2001 r.

Obliczenia podane niżej wraz ze szczegółowym wykazem pielgrzymek wskazują, że najwięcej pielgrzymów przybyło w minionym roku z archidiecezji warszawskiej - 1160 osób i kolejno: poznańskiej (985), gdańskiej (977), krakowskiej (850). W kilku diecezjach nie zorganizowano żadnej pielgrzymki do Wiecznego Miasta.

• POLACY U OJCA ŚWIĘTEGO (Sprawozdanie za rok 2001)
• Zestawienie I - Grupy pielgrzymkowe według diecezji
• Zestawienie II - Pielgrzymki ogólnopolskie
• Zestawienie III - Pielgrzymki polonijne
• Zestawienie IV - Zestawienie ogólne Audiencji
• Zestawienie V - Zestawienie końcowe według liczby pielgrzymów
• Zestawienie VI - Podsumowanie Audiencji Generalnej

opr. ab/ab