Bł. Małgorzata Maria Lopez de Maturana

Urodziła się 25 lipca 1884 r. w Bilbao w Baskonii. Ona i jej siostra bliźniaczka, Eleonora, były najmłodsze z pięciorga rodzeństwa. Na chrzcie św. otrzymała imię Pilar. Mając 19 lat wstąpiła do klauzurowego zakonu mercedariuszek, który znała już od kilku lat, gdyż jej matka posłała ją do przyklasztornego kolegium, gdzie otrzymała wychowanie i formację. Była kobietą łatwo nawiązującą kontakty, szczerą i uczuciową. W zakonie przyjęła imię Małgorzata Maria. To tam, w klimacie ciszy i modlitwy, zrodziło się w niej pragnienie całkowitego ofiarowania życia Bogu. Na modlitwie kształtowało się jej życie duchowe. Żyjąc w klauzurze czuła, że Bóg wzywa ją do apostolskiej misji głoszenia Dobrej Nowiny światu. Dojrzewała do decyzji, by przekształcić klasztor klauzurowy w zgromadzenie zakonne o charakterze apostolskim, zachowujące charyzmat zakonu mercedariuszek.

Jej «pielgrzymkę z Dobrą Nowiną» przez świat poprzedziła pielgrzymka duchowa w życiu kontemplacyjnym, będąca długą, tajemniczą i piękną drogą dojrzewania do przyjęcia w pełni woli Bożej. Od dzieciństwa pielęgnowanie życia duchowego było dla niej nie tylko obowiązkiem, ale przyjemnością, i poświęcała mu wiele czasu. Dzięki temu miała również dobre relacje z ludźmi. Dlatego dbała o jego rozwój, a czyniła to z wiarą i radością, zarówno gdy żyła w klauzurze, jak i później, gdy dała początek zgromadzeniu apostolskiemu. Poznawanie Chrystusa formowało jej osobowość i powołanie życiowe, rozpalało w niej miłość i pragnienie naśladowania Pana.

Po wielu latach życia kontemplacyjnego s. Małgorzata Maria postanowiła przekształcić zakon w Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Najświętszej Maryi Panny od Wykupu Niewolników (mercedariuszki misjonarki).

Szczególnym znakiem Bożym była dla niej jednomyślność sióstr co do tej decyzji. Odczytała to jako potwierdzenie woli Bożej. Wtedy to zakon klauzurowy w Berriz zwrócił się za pośrednictwem miejscowego biskupa do Stolicy Apostolskiej z prośbą o przekształcenie go w zgromadzenie misyjne. Biskup powołał się na wyniki głosowania przeprowadzonego w klasztorze — wszystkie 94 siostry głosowały jednomyślnie, w atmosferze zgody, bez wahania i żadnych wątpliwości. Zezwolenia udzielono.

M. Małgorzata Maria pozostawiła swoim siostrom przesłanie: «Nie zapominajcie, że dzisiejszy świat potrzebuje żywego Chrystusa, Jego dobroci i miłosierdzia. W tym świecie człowieczeństwo musi się w pełni realizować, by ukazywać obecność Boga». Zmarła 30 lipca 1934 r. w San Sebastián (Hiszpania), mając 50 lat. Przed śmiercią, po niebezpiecznej operacji, Małgorzata obiecała siostrom: «Będę wam pomagać z nieba». Siostry do dzisiaj wierzą w jej moralne i duchowe wsparcie w prowadzeniu dzieł misyjnych.

Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o heroiczności cnót służebnicy Bożej został odczytany w obecności Jana Pawła II 16 marca 1987 r., a dekret o cudzie przypisywanym jej wstawiennictwu został promulgowany 28 kwietnia 2006 r.

opr. mg/mg