Bł. Pina Suriano

Urodziła się 18 lutego 1915 r. w Partinico na Sycylii w ubogiej wiejskiej rodzinie.

W 1922 r. wstąpiła do Akcji Katolickiej. Przez całe swe życie działała w tym stowarzyszeniu: w parafii, diecezji, jako delegat młodzieży (w 1938 r.), sekretarz (w latach 1939--1948), przewodnicząca Młodzieży Żeńskiej (1945-1948).

Skończyła jedynie szkołę podstawową w swej rodzinnej wiosce, posiadała jednak tak szczególny dar intelektualnego i duchowego zgłębiania tajemnic wiary i wyjaśniania ich innym, że powierzano jej formację nowych członków stowarzyszenia, prowadzenie dni skupienia czy katechez dla narzeczonych.

Świadectwem prostej, lecz głębokiej wiary są jej notatki duchowe. «Kochać Eucharystię — pisała — kochać krzyż i kochać dusze oto nasz ideał, te trzy miłości. Nie można ograniczyć się tylko do jednej. Nie możemy ich rozdzielać, lecz musimy zdobywać dusze za cenę poświęceń dla Jezusa w hostii, dla Jego miłości».

Jej działalność inspirowały ideały Akcji Katolickiej: kształtowanie życia współczesnego społeczeństwa według zasad wiary, oraz tradycyjnej pobożności ludowej, którą starała się wypełniać ewangeliczną treścią. Szczególnym kultem otaczała Najświętsze Serce Pana Jezusa. Brała czynny udział w życiu swej parafii.

W 1948 r. założyła Stowarzyszenie Córek Maryi i aż do śmierci była jego przewodniczącą.

29 kwietnia 1932 r. złożyła ślub czystości. Wielokrotnie, bez powodzenia, próbowała wstąpić do zakonu. Najpierw sprzeciwiali się temu rodzice, później lekarze wykryli u niej poważną wadę serca, która na zawsze zamknęła jej drogę do klasztoru. Pragnąc w inny sposób zaświadczyć o swej gorącej miłości do Boga, 30 marca 1948 r. wraz z trzema przyjaciółkami złożyła swe życie w ofierze za uświęcenie kapłanów. Od tej pory stało się ono, jak sama wyznała, «duchowym męczeństwem», przeżywanym z ufnością i pogodą ducha. Zmarła dwa lata później, 19 maja 1950 r., na skutek niewydolności serca.

opr. mg/mg