Father Justin Rosary Hour: Kościół - 21

Imię św. Maksymiliana Kolbego wiąże się z Rycerstwem Niepokalanej. Chciałbym zapoznać się z ideą tego stowarzyszenia.

Stowarzyszenie powstało 16 października 1917 r. z inicjatywy ojca Maksymiliana Kolbego. Według nowych statutów, zatwierdzonych w r. 1975 i 1980, charakterystycznymi cechami Rycerstwa są m. in.: całkowite i nieodwołalne poświęcenie własnego życia Niepokalanej w miłości i służbie; zaangażowanie w szerzeniu autentycznego nabożeństwa maryjnego w różnych środowiskach, z poszanowaniem wolności i osobowości każdego; umiejętność wciągania katolików świeckich w działalność apostolską, nie tylko ofensywną, ale przede wszystkim twórczą; wierność wobec Kościoła i jego pasterzy. Rycerstwo Niepokalanej przyjmuje w swoje szeregi wszystkich, katolików świeckich i duchownych. Głównymi organami łączności między członkami ruchu jest na płaszczyźnie narodowej Rycerz Niepokalanej. Do Rycerstwa należy obecnie około 3 mln ludzi, w tym w Polsce — około 2 mln. Centrala światowa, czyli stowarzyszenie macierzyste, mieści się w Rzymie, w byłym kolegium ojców franciszkanów (Casa Kolbe, Via S. Teodoro 42). Centrala narodowa w Polsce ma miejsce w klasztorze franciszkanów w Niepokalanowie (poczta Teresin 96-515).

Rycerstwo stało się jednym z najbardziej żywotnych ruchów apostolskich laikatu, które poprzedziły narodziny teologii laikatu i torowały drogę nauce Soboru Watykańskiego II o apostolstwie świeckich. Sobór potwierdził zasadniczą intuicję ojca Maksymiliana — intuicję oparcia apostolstwa na całkowitym oddaniu się Matce Bożej jako narzędzia dla celów apostolskich. Potwierdziła się ona w wielu współczesnych prężnych ruchach odnowy, m. in. w Legionie Maryi (1921), w Armii Błękitnej (1945), w Dziele Maryi albo ruchu fakolarynów (1943), w Kapłańskiej Unii Maryjnej (1943).

opr. mg/mg