Przed Najświętszym Sakramentem

Abp Charles Maung Bo SDB
Metropolita Rangunu
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Mianmaru

Przed Najświętszym Sakramentem

Najlepszą postawą, jaką możemy przyjąć wobec wszelkich sytuacji współczesnego świata, jest oddanie z całego serca naszego życia Chrystusowi, poprzez modlitwę i pokutę. Modlić się zaś powinniśmy przede wszystkim w obecności samego Jezusa, czyli przed Najświętszym Sakramentem.

Na tym fundamencie opiera się działalność światowego ruchu Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Papież Paweł VI powiedział, że swoją Encyklikę Mysterium fidei napisał po to, aby «nadzieja na odnowę pobożności eucharystycznej, jaką wzbudził w całym Kościele Sobór, nie została zawiedziona» (n. 13). Papież zaapelował również do duszpasterzy i biskupów o «niestrudzone» krzewienie nabożeństwa do Najświętszego Sakramentu.

Papież Jan Paweł II w swoim Liście o tajemnicy i kulcie Eucharystii (1980) napisał: «Kościół i świat odczuwają wielką potrzebę kultu eucharystycznego. Jezus oczekuje nas w tym Sakramencie miłości» (Dominicae Cenae, 3). Podczas ceremonii otwarcia kaplicy wieczystej adoracji w Bazylice św. Piotra w Watykanie Papież modlił się, by we wszystkich parafiach na kuli ziemskiej odbywała się wieczysta adoracja.

Jego Świątobliwość Benedykt XVI powiedział bardzo wyraźnie: «Prośmy Chrystusa Pana o to, by rozbudził w nas radość z Jego obecności i sprawił, byśmy znowu Go adorowali. Bez adoracji nie ma przemiany świata».

Matka Teresa, zapytana: «Co zbawi świat?», odparła: «Moją odpowiedzią jest modlitwa. Trzeba, by każda parafia zbierała się na święte godziny modlitwy przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie».

Obecnie ponad 2500 parafii na całym świecie praktykuje wieczystą adorację Najświętszego Sakramentu — ok. 500 na Filipinach; w Stanach Zjednoczonych jest ok. 1100 kaplic wieczystej adoracji, w Irlandii — ok. 150, w Korei Południowej — ok. 70, mniej zaś w Indiach, Sri Lance i Mianmarze.

Ojcze Święty, gdyby mogły powstać kaplice wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu we wszystkich diecezjach świata i we wszystkich parafiach, byłby to wspaniały owoc Roku Eucharystii.

«A wszelkie stworzenie (...) mówiło: 'Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków'» (Ap 5, 13).

Istotnie, dopóki Kościół nie zawoła donośnym głosem, że Chrystus w Najświętszym Sakramencie godzien jest wieczystej adoracji za wszystko, co uczynił dla naszego zbawienia, dopóty tenże Kościół będzie wciąż pokonywany przez swoich wrogów.

Wierzę, że najlepszym, najpewniejszym i najskuteczniejszym sposobem na ustanowienie trwałego pokoju na ziemi jest wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu, z której płynie ogromna moc.

opr. mg/mg