Pan prowadzi nas i prowadzi mnie

W Castel Gandolfo odbyła się projekcja filmu zatytułowanego «Pięć lat Papieża Benedykta XVI», który zrealizowała niemiecka telewizja publiczna Bayerischer Rundfunk. Film, który Papież obejrzał w Sali Szwajcarów Pałacu Apostolskiego, trwał 75 minut i ukazywał najważniejsze wydarzenia pierwszych pięciu lat pontyfikatu Papieża z Niemiec. «Z wielkim wzruszeniem obejrzałem kilka scen, przede wszystkim moment, kiedy Pan nałożył na moje barki brzemię posługi Piotrowej. To ciężar, którego nikt nie mógłby unieść sam, o własnych siłach» — powiedział Benedykt xvi po projekcji filmu. Poniżej zamieszczamy przemówienie Papieża.

Eminencjo, ekscelencje, drogi panie profesorze Fuchs, drogi panie Mandlik, drodzy przyjaciele, panie i panowie!

W tej chwili mogę jedynie podziękować Radiu Bawarskiemu za tę wspaniałą duchową podróż, dzięki której mogliśmy na nowo przeżyć i zobaczyć jeszcze raz kluczowe i szczytowe momenty tych pięciu lat mojej posługi Piotrowej i życia samego Kościoła.

Ja osobiście z wielkim wzruszeniem obejrzałem kilka scen, przede wszystkim moment, kiedy Pan nałożył na moje barki brzemię posługi Piotrowej. To ciężar, którego nikt nie mógłby unieść sam, o własnych siłach, ale jest to możliwe tylko dlatego, że Pan prowadzi nas i prowadzi mnie. Widzieliśmy w tym filmie, tak mi się wydaje, bogactwo życia Kościoła, wielość kultur, charyzmatów, różnorakich darów, które żyją w Kościele, oraz że w owej wielości i wielkiej różnorodności żyje wciąż ten sam, jeden Kościół. A prymat Piotrowy ma tę jedność uwidaczniać i urzeczywistniać w różnorodności historycznej, realnej, w jedności teraźniejszości, przeszłości, przyszłości i wieczności.

Widzieliśmy, że Kościół nawet dziś, mimo iż bardzo cierpi, jak wiemy, jest Kościołem radosnym, który się nie zestarzał, widzieliśmy, że Kościół jest młody i że wiara rodzi radość. Dlatego też uważam, że wybór ix Symfonii Beethovena jako oprawy muzycznej jest ciekawym i dobrym pomysłem. Oda do radości mówi, że w tle całej historii kryje się radość z naszego zbawienia. Podobało mi się także, że film kończą odwiedziny u Matki Bożej, która uczy nas pokory, posłuszeństwa i radości z tego, że Bóg jest z nami.

Herzliches Vergelt's Gott, lieber Herr Professor Fuchs, lieber Herr Mandlik, Ihnen und allen Ihren Mitarbeitern für diesen wunderbaren Augenblick, den Sie uns geschenkt haben.s [Drogi panie profesorze Fuchs, drogi panie Mandlik, serdeczne «Bóg zapłać» panom i wszystkim współpracownikom za tę wspaniałą chwilę, jaką nam podarowaliście].

opr. mg/mg