Przemówienie pożegnalne na lotnisku, podróż Benedykta XVI do Wielkiej Brytanii, 16-19.09.2010
Panie premierze!
Dziękuję za miłe słowa pożegnania, które skierował pan do mnie w imieniu rządu Jej Królewskiej Wysokości i mieszkańców Zjednoczonego Królestwa. Jestem bardzo wdzięczny za cały trud włożony w przygotowania zarówno przez obecny, jak i poprzedni rząd, aparat cywilny, władze lokalne i policję, a także licznych wolontariuszy, którzy cierpliwie pomagali w zorganizowaniu spotkań podczas tych czterech dni. Dziękuję za gorące przyjęcie i za gościnność, której zaznałem.
Podczas mojego pobytu tutaj miałem sposobność spotkać przedstawicieli licznych wspólnot, kultur, języków i religii, które składają się na społeczeństwo brytyjskie. Ta właśnie różnorodność współczesnej Wielkiej Brytanii stanowi wyzwanie dla jej rządu i mieszkańców, a także wielką szansę dla dalszego dialogu międzykulturowego i międzyreligijnego w perspektywie wzbogacenia całej wspólnoty.
Jestem wdzięczny za to, że miałem w tych dniach okazję spotkać się z Jej Królewską Wysokością, a także z panem i innymi przywódcami politycznymi i mogłem rozmawiać o wspólnie interesujących nas problemach, występujących w waszym kraju oraz za jego granicami. Czuję się szczególnie zaszczycony zaproszeniem do wygłoszenia przemówienia do obu izb Parlamentu w jego historycznej siedzibie w Westminster Hall. Mam szczerą nadzieję, że te spotkania przyczynią się do potwierdzeniA i umocnienia znakomitych relacji między Stolicą Apostolską i Zjednoczonym Królestwem, zwłaszcza w zakresie kooperacji na rzecz rozwoju międzynarodowego, ochrony środowiska naturalnego oraz budowy społeczeństwa obywatelskiego obdarzonego odnowionym poczuciem wspólnie podzielanych wartości i wspólnego celu.
Z przyjemnością odwiedziłem też Jego Miłość arcybiskupa Canterbury i biskupów Kościoła Anglii, a potem modliłem się z nimi i z naszymi braćmi chrześcijanami w sugestywnych murach opactwa westminsterskiego, miejscu, które wymownie świadczy o naszych wspólnych tradycjach i kulturze. Wielka Brytania gości bardzo wiele tradycji religijnych, i dlatego jestem wdzięczny za to, że miałem sposobność spotkać się z ich przedstawicielami i podzielić się z nimi paroma refleksjami na temat wkładu, który religie mogą wnieść w rozwój zdrowego społeczeństwa pluralistycznego.
Naturalnie celem mojej wizyty było przede wszystkim spotkanie z katolikami Zjednoczonego Królestwa. Miło wspominam czas spędzony z biskupami, duchowieństwem, zakonnicami, zakonnikami i świeckimi, a także z nauczycielami, uczniami i osobami starszymi. Szczególnie wzruszająca była beatyfikacja wielkiego syna Anglii kard. Johna Henry'ego Newmana, która odbyła się z ich udziałem tu w Birminghamie. Jestem pewien, że jego postać i wielka spuścizna, obejmująca pisma naukowe i duchowe, mogą nas jeszcze wiele nauczyć na temat życia chrześcijańskiego i chrześcijańskiego świadectwa pośród wyzwań współczesnego świata, które on przewidział z nadzwyczajną jasnością.
Żegnając się z wami, pragnę jeszcze raz was zapewnić, że życzę wam wszystkiego najlepszego i modlę się o pokój i pomyślność Wielkiej Brytanii. Dziękuję bardzo i niech Bóg was wszystkich błogosławi!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (11/2010) and Polish Bishops Conference