Aby rozumieć głębiej

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Po rozważaniach nad mądrością jako pierwszym z siedmiu darów Ducha Świętego dziś chciałbym skupić uwagę na drugim darze, czyli na rozumie. Nie chodzi tu o ludzką inteligencję, o intelektualną zdolność, którą możemy posiadać w mniejszym lub większym stopniu. Lecz jest to łaska, którą tylko Duch Święty może napełnić chrześcijanina i która sprawia, że zdolny jest on wychodzić poza zewnętrzne aspekty rzeczywistości i badać głębię myśli Boga i Jego zamysłu zbawienia.

Apostoł Paweł, zwracając się do wspólnoty korynckiej, dobrze opisuje skutki tego daru — to, co rozum powoduje w nas — i mówi tak: «Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują. Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha» (1 Kor 2, 9-10). To oczywiście nie znaczy, że chrześcijanin może zrozumieć wszystko i w pełni poznać Boże zamysły: wszystko to trwa w oczekiwaniu, aż objawi się w całej swojej przejrzystości, kiedy znajdziemy się przed obliczem Boga i będziemy naprawdę stanowili z Nim jedno. Jednakże, jak mówi samo Słowo, rozum pozwala «intus legere», czyli «czytać głębiej»: dar ten sprawia, że rozumiemy rzeczy tak, jak je rozumie Bóg, w rozumieniu Boga. Człowiek może bowiem rozumieć rzeczy, posługując się inteligencją ludzką, roztropnością, i tak jest dobrze. Lecz rozumienie sytuacji dogłębnie, tak jak ją pojmuje Bóg, jest skutkiem tego daru. Jezus zechciał zesłać nam Ducha Świętego, abyśmy mieli ten dar, abyśmy wszyscy mogli rozumieć rzeczy tak, jak Bóg je rozumie, posługując się inteligencją Boga. Jest to piękny prezent, który Pan zrobił nam wszystkim. Jest to dar, poprzez który Duch Święty zbliża nas do Boga i włącza nas w plan miłości, który On ma w odniesieniu do nas.

Jasne jest zatem, że dar rozumu jest ściśle związany z wiarą. Kiedy Duch Święty mieszka w naszym sercu i oświeca nasz umysł, pozwala nam z każdym dniem lepiej rozumieć to, co Pan powiedział i czego dokonał. Sam Jezus powiedział do swoich uczniów: poślę wam Ducha Świętego, a On sprawi, że zrozumiecie wszystko, czego was nauczyłem. Zrozumiecie nauczanie Jezusa, zrozumiecie Jego słowo, zrozumiecie Ewangelię, zrozumiecie Słowo Boże. Człowiek może czytać Ewangelię i coś zrozumieć, lecz jeśli czytamy Ewangelię, mając ten dar Ducha Świętego, możemy zrozumieć głębię słów Boga. I jest to wielki dar, wielki dar, o który my wszyscy musimy prosić i to prosić razem: Daj nam, Panie, dar rozumu.

Jest w Ewangelii św. Łukasza epizod, który dobrze wyraża głębię i moc tego daru. Dwaj uczniowie Jezusa, którzy widzieli Jego śmierć na krzyżu i złożenie do grobu, rozczarowani i przygnębieni wracają z Jerozolimy do swojej miejscowości Emaus. Po drodze zmartwychwstały Jezus dołącza do nich i zaczyna z nimi rozmawiać, lecz ich oczy, zamglone smutkiem i rozpaczą, nie są w stanie Go rozpoznać. Jezus idzie z nimi, ale oni są tak bardzo smutni, tak zrozpaczeni, że Go nie rozpoznają. Kiedy jednak Pan wyjaśnia im Pismo Święte, aby zrozumieli, że On musiał cierpieć i umrzeć, aby potem zmartwychwstać, ich umysły otwierają się, a w ich sercach na nowo rozpala się nadzieja (por. Łk 24, 13-27). I tego właśnie dokonuje w nas Duch Święty: otwiera nasze umysły, otwiera nas, byśmy lepiej zrozumieli, lepiej pojmowali sprawy Boga, sprawy ludzkie, sytuacje, wszystkie rzeczy. Dar rozumu jest ważny dla naszego życia chrześcijańskiego. Prośmy o niego Pana, prośmy, by dał nam wszystkim ten dar, abyśmy rozumieli, tak jak On rozumie, rzeczy, które się dzieją, i byśmy zrozumieli przede wszystkim Słowo Boże w Ewangelii. Dziękuję.

Do Polaków:

Pozdrawiam serdecznie rodaków św. Jana Pawła II. Bracia i siostry, świadectwo jego wiary, nadziei, miłości i zawierzenia Bożemu Miłosierdziu pozostaje w nas w tych dniach niezwykle żywe. Niech jego wstawiennictwo wspiera życie i dobre zamiary każdego z was, troski i radości waszych bliskich, rozwój i pomyślną przyszłość Kościoła w Polsce oraz całej waszej Ojczyzny. Z serca wam błogosławię. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

opr. mg/mg