Przesłanie dla wszystkich

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Dzisiejsza Ewangelia składa się z dwóch bardzo krótkich przypowieści: o nasieniu, które samo kiełkuje i wzrasta, i o ziarnku gorczycy (por. Mk 4, 26-34). Za pośrednictwem tych obrazów, zaczerpniętych z wiejskiego świata, Jezus przedstawia skuteczność Słowa Bożego i wymagania swego królestwa, ukazując powody naszej nadziei i naszego zaangażowania w dziejach.

W pierwszej przypowieści uwaga zostaje zwrócona na to, że ziarno rzucone w ziemię samo zapuszcza korzenie i rośnie, zarówno gdy rolnik śpi, jak gdy czuwa. Ufa on wewnętrznej mocy samego ziarna i żyzności gleby. W języku ewangelicznym ziarno jest symbolem Słowa Bożego, którego płodność jest przywołana przez tę przypowieść. Tak jak skromne ziarno rozwija się w glebie, tak też Słowo działa Bożą mocą w sercu człowieka, który go słucha. Bóg powierzył swoje Słowo naszej ziemi, to znaczy każdemu z nas, z naszym konkretnym człowieczeństwem. Możemy być ufni, ponieważ Słowo Boże jest słowem stwórczym, które ma się stać «pełnym ziarnem w kłosie» (w. 28). Słowo to, jeśli zostanie przyjęte, z pewnością przyniesie swoje owoce, bo sam Bóg sprawia, że kiełkuje i dojrzewa w sposób, który nie zawsze możemy sprawdzić i którego nie znamy (por. w. 27). To wszystko nam uzmysławia, że to zawsze Bóg — to zawsze Bóg, sprawia, że wzrasta Jego królestwo — dlatego modlimy się tak usilnie «przyjdź królestwo Twoje» — to On sprawia, że ono wzrasta, a człowiek jest Jego pokornym współpracownikiem, który kontempluje stwórczą działalność Boga i raduje się nią i cierpliwie czeka na jej owoce.

Słowo Boże powoduje wzrastanie, daje życie. I tutaj chciałbym wam przypomnieć po raz kolejny o tym, że ważne jest mieć w zasięgu ręki Ewangelię, Biblię — małą Ewangelię w torbie, w kieszeni — i karmić się każdego dnia tym żywym Słowem Bożym: czytać każdego dnia fragment Ewangelii, fragment Biblii. Proszę, nigdy o tym nie zapominajcie. Bo to jest moc, która sprawia, że kiełkuje w nas życie królestwa Bożego.

Druga przypowieść wykorzystuje obraz ziarnka gorczycy. Pomimo że jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, jest pełne życia i wyrasta, «staje się większe od innych jarzyn» (Mk 4, 32) w ogrodzie. Takie jest królestwo Boże: rzeczywistość po ludzku niewielka i pozornie nieistotna. Aby do niego należeć, trzeba być ubogimi w sercu; nie pokładać ufności we własnych możliwościach, ale w mocy Bożej miłości; postępować tak, aby nie być ważnymi w oczach świata, ale cennymi w oczach Boga, który szczególnie miłuje ludzi prostych i pokornych. Kiedy tak żyjemy, to poprzez nas wchodzi moc Chrystusa i przemienia to, co małe i skromne, w rzeczywistość, która porusza całe masy świata i historii.

Z tych dwóch przypowieści wypływa ważna lekcja: królestwo Boże wymaga naszej współpracy, ale jest przede wszystkim inicjatywą i darem Pana. Nasze skromne dzieło, pozornie małe w obliczu złożoności problemów świata, jeśli zostanie włączone w dzieło Boga, nie lęka się trudności. Zwycięstwo Pana jest pewne: Jego miłość sprawi, że zakiełkuje i wzrośnie wszelkie ziarno dobra obecne na ziemi. Otwiera nas to na zaufanie i nadzieję, pomimo napotykanych dramatów, niesprawiedliwości i cierpienia. Ziarno dobra i pokoju kiełkuje i rośnie, ponieważ miłosierna miłość Boga sprawia, że dojrzewa.

Niech Najświętsza Dziewica, która przyjęła jak «żyzna gleba» ziarno Słowa Bożego, wspiera nas w tej nadziei, która nigdy nas nie zawodzi.

Po modlitwie maryjnej Ojciec Święty powiedział m.in.:

Drodzy bracia i siostry!

Dziś przypada Światowy Dzień Krwiodawców, milionów ludzi, którzy bez rozgłosu przyczyniają się do pomocy naszym braciom w potrzebie. Wszystkim krwiodawcom wyrażam uznanie i zachęcam szczególnie ludzi młodych do brania z nich przykładu. (...)

Pozdrawiam grupę wspominającą wszystkie osoby zaginione i zapewniam o mojej modlitwie. Jestem też blisko wszystkich pracowników, którzy solidarnie bronią prawa do pracy, które jest prawem do godności!

Jak już zostało zapowiedziane, w najbliższy czwartek będzie opublikowana encyklika poświęcona trosce o świat stworzony. Zachęcam, aby w związku z tym wydarzeniem poświęcić na nowo uwagę na własnych terytoriach niszczeniu środowiska naturalnego, a także jego ratowaniu. Encyklika ta jest skierowana do wszystkich: módlmy się, aby wszyscy mogli przyjąć jej przesłanie i wzrastać w odpowiedzialności za wspólny dom, który powierzył nam Bóg.

Wszystkim wam życzę dobrej niedzieli. I proszę, nie zapominajcie modlić za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia!

opr. mg/mg