Rozpoznawajmy Jezusa w każdym dziecku

W uroczystość Narodzenia Pańskiego w południe, w poniedziałek 25 grudnia, Papież Franciszek wygłosił
z Loggii Błogosławieństw Bazyliki Watykańskiej tradycyjne orędzie do miasta i świata, które zamieszczamy poniżej.

Drodzy Bracia i Siostry, wesołych świąt Bożego Narodzenia!

W Betlejem z Maryi Dziewicy Jezus się narodził. Urodził się nie z ludzkiej woli, ale jako dar miłości Boga Ojca, który «tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne» (J 3, 16).

Wydarzenie to odnawia się dzisiaj w Kościele pielgrzymującym w czasie: wiara ludu chrześcijańskiego przeżywa na nowo w liturgii Bożego Narodzenia tajemnicę Boga, który przychodzi, który przyjmuje nasze śmiertelne ciało, który staje się mały i ubogi, aby nas zbawić. A to napełnia nas wzruszeniem, bo zbyt ogromna jest czułość naszego Ojca.

Jako pierwsi, po Maryi i Józefie, ujrzeli prostą chwałę Zbawiciela pasterze z Betlejem. Rozpoznali znak zapowiedziany im przez aniołów i oddali cześć Dzieciątku. Ci ludzie, prości, lecz czuwający, są wzorem dla wierzących wszystkich czasów, którzy w obliczu tajemnicy Jezusa nie gorszą się Jego ubóstwem, ale — jak Maryja — ufają słowom Boga i prostymi oczyma podziwiają Jego chwałę. W obliczu tajemnicy Słowa, które stało się ciałem, chrześcijanie wyznają wszędzie słowami św. Jana Ewangelisty: «Oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy» (1, 14).

Dziś, gdy nad światem dmą wiatry wojny, a przestarzały już model rozwoju wciąż powoduje degradację człowieka, społeczeństwa i środowiska, Boże Narodzenie wzywa nas do patrzenia na znak Dzieciątka i do rozpoznawania Go w obliczach dzieci, zwłaszcza tych, dla których, tak jak dla Jezusa, «nie było miejsca w gospodzie» (Łk 2, 7).

Widzimy Jezusa w dzieciach Bliskiego Wschodu, które nadal cierpią z powodu nasilających się napięć między Izraelczykami a Palestyńczykami. W tym świątecznym dniu błagamy Pana o pokój dla Jerozolimy i dla całej Ziemi Świętej; modlimy się, aby przeważyła wola podjęcia na nowo dialogu między stronami i aby można było osiągnąć wreszcie drogą negocjacji rozwiązanie, które pozwoli na pokojowe współistnienie dwóch państw w ramach uzgodnionych między nimi i uznanych przez wspólnotę międzynarodową granic. Niech Pan wspiera również wysiłki wszystkich członków społeczności międzynarodowej, którymi powoduje dobra wola, aby pomóc tej umęczonej ziemi w osiągnięciu, mimo poważnych przeszkód, zgody, sprawiedliwości i bezpieczeństwa, których od dawna oczekuje.

Widzimy Jezusa w twarzach dzieci syryjskich, wciąż jeszcze naznaczonych wojną, która w minionych latach wykrwawiała ten kraj. Oby umiłowana Syria mogła wreszcie odnaleźć poszanowanie godności każdej osoby, przez wspólne zaangażowanie w odbudowę tkanki społecznej, bez względu na przynależność etniczną i religijną. Widzimy Jezusa w dzieciach Iraku, nadal zranionego i podzielonego przez działania zbrojne, które toczą się w ostatnich piętnastu latach, i w dzieciach Jemenu, gdzie trwa konflikt w dużej mierze zapomniany, powodujący skutki humanitarne dla ludności, która cierpi z powodu głodu i szerzenia się chorób.

Widzimy Jezusa w dzieciach Afryki, zwłaszcza tych, które cierpią w Sudanie Południowym, w Somalii, w Burundi, w Demokratycznej Republice Konga, w Republice Środkowoafrykańskiej i w Nigerii.

Widzimy Jezusa w dzieciach na całym świecie, gdzie pokojowi i bezpieczeństwu zagrażają napięcia i nowe konflikty. Modlimy się, aby na Półwyspie Koreańskim można było przezwyciężyć spory i zwiększyć wzajemne zaufanie w interesie całego świata. Dzieciątku Jezus powierzamy Wenezuelę, aby mogła podjąć na nowo pokojowe rozmowy między różnymi grupami społecznymi z korzyścią dla całego umiłowanego narodu wenezuelskiego. Widzimy Jezusa w dzieciach, które wraz ze swymi rodzinami doznają przemocy w związku z konfliktem na Ukrainie i poważnych następstw humanitarnych i modlimy się, aby Pan jak najszybciej obdarzył pokojem ten umiłowany kraj.

Widzimy Jezusa w dzieciach, których rodzice nie mają pracy i którym trudno jest zapewnić swojemu potomstwu bezpieczną i pogodną przyszłość. A także w twarzach tych, które okradziono z dzieciństwa, są zmuszane do pracy od najmłodszych lat lub werbowane do wojska jako żołnierze przez pozbawionych skrupułów najemników.

Widzimy Jezusa w wielu dzieciach zmuszonych do opuszczenia swoich krajów, do samotnego podróżowania w nieludzkich warunkach, będących łatwym łupem dla handlarzy ludźmi. W ich oczach widzimy dramat wielu przymusowych migrantów, którzy narażają nawet własne życie, udając się w wyczerpującą podróż, która nieraz kończy się tragedią. Widzę na nowo Jezusa w dzieciach, które spotkałem podczas mojej ostatniej podróży do Mjanmy i Bangladeszu, i wyrażam nadzieję, że społeczność międzynarodowa nadal będzie podejmowała starania, żeby godność mniejszości obecnych w tym regionie była odpowiednio chroniona. Jezus dobrze zna ból tych, którzy nie zostają przyjęci, i trud niemających miejsca, by złożyć głowę. Niech nasze serca nie będą zamknięte, jak domy w Betlejem.

Drodzy bracia i siostry, nam także został wskazany znak Bożego Narodzenia: «Niemowlę, owinięte w pieluszki...» (Łk 2, 12). Podobnie jak Maryja Dziewica i św. Józef, jak pasterze z Betlejem, przyjmijmy w Dzieciątku Jezus miłość Boga, który dla nas stał się człowiekiem, i starajmy się z Jego łaską czynić nasz świat bardziej ludzkim, bardziej godnym dzisiejszych i jutrzejszych dzieci.

Po udzieleniu błogosławieństwa «urbi et orbi» — które związane jest z odpustem zupełnym — Papież powiedział:

Do was, drodzy bracia i siostry, którzy przybyliście z różnych stron świata na ten plac, i do was, którzy w różnych krajach jesteście połączeni za pośrednictwem radia, telewizji i innych środków komunikacji, kieruję moje serdeczne życzenia. Niech narodziny Chrystusa Zbawiciela odnowią serca, wzbudzą pragnienie budowania bardziej braterskiej i solidarnej przyszłości, przyniosą wszystkim radość i nadzieję. Wesołych świąt Bożego Narodzenia!

opr. mg/mg