Jedność w wierze i miłości darem Bożym

Ekumenizm jest bez wątpienia jednym z największych wyzwań, na które musi odpowiedzieć Kościół trzeciego tysiąclecia. Kościół Chrystusa jest bowiem jeden, święty, powszechny i apostolski — jak głosi nicejsko-konstantynopolitański symbol wiary. Ekumenizm nie jest więc opcją, zagadnieniem mniejszej lub większej wagi, lecz naglącym obowiązkiem wszystkich chrześcijan, wynikającym z samej istoty wyznawanej wiary.

Jezus przed odejściem z tego świata modlił się do Ojca, «aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie» (J 17, 21). Wymowna jest treść tej pełnej troski modlitwy Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy to w atmosferze głębokiej komunii i miłości Zbawiciel ustanowił sakrament Eucharystii, będący Jego najcenniejszym testamentem. Jedność, o jaką Chrystus prosi dla swoich uczniów, to udział w jedności Trójcy Przenajświętszej. Chrześcijanie muszą zatem ukazywać się kolejnym pokoleniom ludzi jako «lud zgromadzony w jedności Ojca, Syna i Ducha Świętego (św. Cyprian, «De Orat. Dom.», 23: PL, 4, 553).

Dla jedności swego Mistycznego Ciała Chrystus składa samego siebie «w ofierze» (por. J 17, 19). Należy podkreślić, że Jezus prosi o dar jedności nie tylko dla uczniów, którzy zasiadają wraz z Nim do stołu, by świętować Paschę, ale i dla tych, «którzy dzięki ich słowu będą wierzyć w Niego» (por. J 17, 20), a poprzez chrzest będą budować przez wieki Jego Mistyczne Ciało, którym jest Kościół. Za nich i za wszystkich oddał On swoje życie. Umarł, «by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno» (J 11, 52).

«Przywrócenie jedności wszystkich ochrzczonych — powiedział Jan Paweł II — jest darem pochodzącym od Boga». Wierzący prosili o niego szczególnie gorąco w czasie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan (od 18 do 25 stycznia), obchodzonego w tym roku pod hasłem: «Przechowujemy (...) ten skarb w naczyniach glinianych» (2 Kor 4, 7).

Ojciec Święty nawiązywał do tego tematu w rozważaniu przed modlitwą «Anioł Pański» (19 stycznia), podczas audiencji generalnej (22 stycznia) i w homilii wygłoszonej w bazylice św. Pawła za Murami w czasie Nieszporów na zakończenie Tygodnia Modlitw (25 stycznia).

Poniżej zamieszczamy wspomniane wypowiedzi papieskie, poświęcone sprawie ekumenizmu w życiu i działalności Kościoła współczesnego.

1. Wczoraj rozpoczął się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan, który obchodzony jest każdego roku w dniach 18-25 stycznia lub, na półkuli południowej, w okolicach uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Teksty na ten Tydzień zostały przygotowane przez międzynarodowy komitet mieszany, w którego skład wchodzą przedstawiciele katolików oraz komisja «Wiara i Ustrój» Ekumenicznej Rady Kościołów.

W tym roku temat zaczerpnięty został z Drugiego Listu św. Pawła do Koryntian (por. 4, 7): «Skarb w naczyniach glinianych». W naszych sercach jaśnieje światło poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa; my jednak nosimy ten skarb w «naczyniach glinianych», to znaczy pośród naszej nietrwałej ludzkiej kondycji, aby «z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas» (tamże).

Przywrócenie jedności wszystkich ochrzczonych rzeczywiście jest darem pochodzącym od Boga, i aby ją osiągnąć, nie wystarcza samo nasze dążenie do niej. Jednak gdy chrześcijanie się spotykają, gdy odkrywają, że są braćmi, gdy współpracują, by ulżyć sobie nawzajem w cierpieniach, i modlą się o jedność, ukazują wyraźniej blask oblicza Chrystusa i Jego chwały.

2. Słowa zaproponowane do medytacji dziś, w drugim dniu Tygodnia Modlitw, pochodzą z tego samego tekstu Apostoła. Brzmią one: «cierpienia znosimy, lecz nie poddajemy się zwątpieniu» (2 Kor 4, 8). Tak, cierpimy z powodu podziałów, i wiele jest barier, które jeszcze nas dzielą! Ale nie poddajemy się zwątpieniu, bo chwała Pana, która nad nami jaśnieje, nieustannie prowadzi nas ku oczyszczeniu i wzajemnemu przebaczeniu, a także napełnia światłem i mocą modlitwę, którą razem kierujemy do Boga, aby zagoił ranę naszego podziału.

3. Drodzy bracia i siostry, prośmy Pana, aby doprowadził do pełnej komunii między chrześcijanami, w prawdzie i miłości. Niech to będzie nasza chóralna modlitwa błagalna. Powtórzymy ją razem uroczyście 25 stycznia, na zakończenie Tygodnia, podczas Nieszporów, którym będę przewodniczył w bazylice św. Pawła za Murami, gdzie dokonały się doniosłe wydarzenia, które naznaczyły drogę ku jedności.

Powierzajmy tę gorliwą modlitwę wstawiennictwu Przenajświętszej Maryi, Matki Kościoła.

Po modlitwie «Anioł Pański» Ojciec Święty powiedział:

Pozdrawiam dyrektorów, nauczycieli, rodziców oraz uczniów rzymskich szkół katolickich, przybyłych tu z okazji Diecezjalnego Dnia Szkoły Katolickiej, którego temat brzmi: «Rodzina, szkoła, wspólnota. Wspólne wychowanie i projekt życia». Jest to okazja sprzyjająca refleksji nad oryginalnym programem formacyjnym, czerpiącym inspirację z Ewangelii oraz z integralnej wizji osoby ludzkiej, jaki szkoła katolicka proponuje młodzieży, aby pomóc jej w sposób pozytywny rozwiązywać wielkie sprawy życiowe.

Dziękuję tym, którzy poświęcają swoje życie i pracę szkołom katolickim, i życzę, aby każda rodzina miała konkretną możliwość wybrania dla swoich dzieci tego rodzaju szkoły. Wyrażam uznanie dla wysokiej jakości pełnionej posługi oraz wytrwałości i ducha ofiary, z jakim podejmowane są obecne trudne problemy. Wszystkich zachęcam do kontynuowania tej cennej misji, która stanowi istotny element diecezjalnego programu dotyczącego powołań.

Katecheza podczas Audiencji Generalnej
Homilia w bazylice św. Pawła za Murami

opr. mg/mg