Przemówienie abpa Henryka Muszyńskiego

Umiłowany Ojcze Święty!

«Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa» (Ef 1, 2), który w roku Ojca niebieskiego pobłogosławił nas ponownie nieocenionym darem obecności Ojca Świętego Jana Pawła II. Po dwóch wizytach apostolskich u grobu św. Wojciecha w Gnieźnie — pierwszej stolicy Polski, dzisiaj mamy radość i szczęście powitać Waszą Świątobliwość tutaj w Bydgoszczy, stanowiącej nie tylko liczebnie «wielkie miasto, ale także miasto o wielkiej przeszłości (...), które każdy z nas w Polsce pamięta».

Przywołane słowa wypowiedział tutaj w Bydgoszczy ówczesny arcybiskup metropolita krakowski Karol Wojtyła, który w milenium Chrztu Polski podążał szlakiem św. Wojciecha z Gdańska przez Bydgoszcz do Krakowa. Dzisiaj — 33 lata od tamtej chwili — tym samym świętowojciechowym szlakiem przybywa do nas w jego osobie Piotr naszych czasów. Pod jego przewodnictwem dane nam jest przeżywać nowy, podwójny jubileusz: tysiąclecia kanonizacji św. Wojciecha oraz wigilię milenium pierwszej metropolii i archidiecezji na ziemiach piastowskich.

Przez 20 lat pontyfikatu Waszej Świątobliwości wierni miasta Bydgoszczy modlili się i żyli nadzieją na spotkanie z Namiestnikiem Chrystusowym właśnie tutaj w czcigodnym grodzie nad Brdą, który w sposób trwały wpisał się w dzieje archidiecezji, Kościoła i naszej Ojczyzny.

Dzisiaj dziękujemy Bogu i wołamy: bądź pozdrowiony, najdroższy nasz Gościu i Ojcze, który przynosisz błogosławieństwo pokoju i tchnienie radości Kazania na Górze. W Twojej osobie witamy Następcę św. Piotra, niestrudzonego apostoła i ewangelizatora naszych czasów, który z mandatu samego Chrystusa, w mocy Ducha Świętego umacniasz Kościół w wierze, rozpalasz miłość w sercach ludzkich i stajesz się znakiem niezłomnej nadziei dla obecnych i przyszłych pokoleń.

Wdzięcznym i otwartym sercem witają Cię pielgrzymi ze świętowojciechowej gnieźnieńskiej metropolii i archidiecezji, z bliskich diecezji, a zwłaszcza z Poznania, z Legnicy, z Koszalina, z Gorzowa, ze Szczecina, z Łodzi, razem ze swoimi arcypasterzami.

Wita Cię duchowieństwo, parlamentarzyści, władze cywilne województwa kujawsko-pomorskiego i miasta Bydgoszczy.

Witają Cię rodacy z Polski i z zagranicy, uradowani mieszkańcy Bydgoszczy, utrudzony lud żyznych Kujaw, pięknego Pomorza, pracowitej i gospodarnej Wielkopolski, wiernej Krajny i Pałuk.

Witają Cię pielgrzymi z różnych stron Polski, przedstawiciele uczelni, dzieci i młodzież, zwłaszcza ta przybyła znad Lednicy, wspólnoty religijne, stowarzyszenia, organizacje, osoby konsekrowane, chorzy, niepełnosprawni, poczty sztandarowe, służby mundurowe — policja, wojsko, straż pożarna, kolejarze i harcerze.

Ukochany Ojcze Święty, zechciej przyjąć hołd wdzięczności, miłości, przywiązania do Chrystusa, Kościoła i jego Najwyższego Pasterza. Kościół na tej ziemi od zarania chrześcijaństwa trwał przy Chrystusie i wierze ojców, niezłomny często aż do męczeństwa. Od czasów Pierwszych Polskich Braci Męczenników, aż po męczeństwo najnowszych czasów przechowywana jest tutaj wiernie pamięć heroicznych świadków wiary. Jest wśród nich błogosławiony bp Michał Kozal z ośmioma towarzyszami męczeństwa, a pośród nich dwóch kapłanów związanych pracą duszpasterską z Bydgoszczą: ks. Franciszek Dachtera i ks. Antoni Świadek, jest sługa Boży Prymas Polski Stefan Wyszyński oraz ks. Jerzy Popiełuszko, którego męczeńska droga rozpoczęła się w tutejszym kościele Świętych Polskich Braci Męczenników na Wyżynach.

Wszystko to sprawia, że Bydgoszcz wydała się miejscem szczególnie stosownym dla obchodów «stacji nowych męczenników», którzy zgodnie z Twoim zamysłem — umiłowany Ojcze Święty — mają stać się posiewem łaski i męstwa wiary dla sprawiedliwości w nowym tysiącleciu. Czcimy ich jako tych, którzy zwyciężyli przez śmierć, dzięki niepokalanej Krwi Baranka, który był zabity, a jednak żyje (por. Ap 12, 11).

Twoja obecność, Ojcze Święty, tutaj w Bydgoszczy zapisuje się na trwałe w naszych sercach. Pozostawiasz nam trzy bezcenne dary: nowych błogosławionych, ukoronowany obraz Matki Bożej Pięknej Miłości czczony w farze — dostojnej Kolegiacie Bydgoskiej — podniesionej do godności konkatedry.

Dla upamiętnienia dzisiejszej wizyty apostolskiej postanowiliśmy w dowód wdzięczności zbudować nową szkołę katolicką — pomnik Jana Pawła II — z okazji milenium metropolii i arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. Pragniemy w niej pielęgnować i rozwijać dziedzictwo wiary naszych ojców i przekazać je jako największy skarb młodemu pokoleniu na nowe tysiąclecie.

Prosimy Ciebie, Ojcze Święty, o poświęcenie kamienia węgielnego tej szkoły i innych zgromadzonych tutaj przedmiotów kultu i o Apostolskie Błogosławieństwo, abyśmy dochowali wierności Bogu, krzyżowi i Ewangelii, a także nie zawiedli nadziei i oczekiwań Najwyższego Pasterza Kościoła katolickiego.