Mali misjonarze Jezusa

Z okazji 160. rocznicy powstania Papieskiego Dzieła Dziecięctwa Misyjnego Ojciec Święty przyjął na audiencji w Auli Pawła VI blisko 8 tyś. dziewcząt i chłopców przybyłych z wielu diecezji Włoch. W przemówieniu przedstawił główne zadania Dzieła w Kościele i zachęcił dzieci do modlitwy o lepszy świat dla milionów ich rówieśników, «skazanych na śmierć przez głód i choroby związane z ubóstwem».

Drogie Dzieci, Dziewczęta i Chłopcy!

1. Witam bardzo serdecznie was wszystkich, jak również kapłanów i animatorów, którzy wam towarzyszą. Dziękuję, że przybyliście tak licznie na to spotkanie z okazji 160. rocznicy powstania Papieskiego Dzieła Dziecięctwa Misyjnego.

Pozdrawiam kard. Crescenzia Sepego, prefekta Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, wdzięczny za słowa, które do mnie skierował również w waszym imieniu. Pragnę podziękować także kierownictwu Papieskiego Dzieła Świętego Dziecięctwa, które przygotowało dzisiejszą uroczystość, kierownikom diecezjalnych Biur Misyjnych i delegacjom Papieskich Dzieł Misyjnych.

Cieszę się, że dziś jestem tu z wami, także dlatego, że przed dziesięciu laty — gdy obchodziliście 150. rocznicę założenia waszego stowarzyszenia — nie mogłem się z wami spotkać.

2. Dziś, rozważając słowa proroka Izajasza: «0to ja, poślij mnie!» (Iz 6, 8), odnawiacie swe zobowiązanie do służby na rzecz misji. W wasze serca i w wasze usta Bóg wkłada proste słowa, które w Biblii mają tak wielkie znaczenie: «oto jestem». Wypowiedział je Syn Boży, kiedy przyszedł na świat, a całe Jego życie było pełną gotowości odpowiedzią «oto jestem», daną Ojcu niebieskiemu.

«Oto jestem» — brzmiała odpowiedź Dziewicy Maryi dana aniołowi, który przyniósł Jej Boże zwiastowanie. W niej posłusznie przyjęła Ona misję Matki Jezusa, a tym samym Matki Kościoła.

«Oto jestem» — taka powinna być również wasza odpowiedź, której powinniście się nauczyć, drodzy mali misjonarze, prosząc o pomoc Jezusa i Maryję. Jeżeli będziecie wielkodusznie wypełniać wolę Bożą, zaznacie radości, jaka była udziałem wielu świętych misjonarzy i misjonarek, którzy na przestrzeni wieków poświęcili swe życie Ewangelii.

Papieskie Dzieło Dziecięctwa Misyjnego to jakby ogromny chór, utworzony z dzieci całego świata, które razem śpiewają Bogu swoje «oto jestem» — wyrażając je poprzez modlitwę, entuzjazm i konkretne zaangażowanie! A trwa to od dobrych 160 lat, kiedy Duch Święty wzbudził wasze dzieło, natchnąwszy biskupa Nancy we Francji, Charlesa de Forbina-Jansona, aby zwrócił się właśnie do dzieci z prośbą, by pomogły dzieciom w Chinach.

3. Od tamtej pory hasło Dziecięctwa Misyjnego pozostaje niezmienne: «Dzieci pomagają dzieciom». A w jaki sposób? Przecie wszystkim przez modlitwę. Jak przypomniałem w orędziu, które skierowałem do was 6 stycznia br., każdy mały misjonarz zobowiązuje się do odmówienia każdego dnia jednego «Zdrowaś» za swoich dalekich rówieśników.

Drugie zobowiązanie to konkretna pomoc, wyrażająca się w ofiarowaniu własnych oszczędności. Z maleńkiego ziarna Papieskie Dzieło Świętego Dziecięctwa rozrosło się już w okazałe drzewo.

Niewątpliwie od połowy XIX w. po dzień dzisiejszy w życiu ludzkości dokonały się wielkie i głębokie przemiany. Na tak zwanej «północy» świata warunki życia dzieci poprawiły się, jednak rozwój gospodarczy i społeczny nie zawsze szedł w parze z rozwojem ludzkim w pełnym tego słowa znaczeniu. Widoczne jest zagubienie wartości, a najwyższą cenę płacą za to często właśnie najmłodsi, nie mówiąc już o tym, że również w krajach rozwiniętych istnieją obszary wielkiego ubóstwa.

Z «południa» naszej planety słychać coraz bardziej rozpaczliwy, apelujący do sumień wszystkich krzyk milionów dzieci skazanych na śmierć przez głód i choroby związane z ubóstwem.

4. Drogie dzieci z Dziecięctwa Misyjnego! Wy pierwsze odpowiadacie na to wołanie. Tworzycie łańcuch solidarności łączący pięć kontynentów i stwarzacie — również najuboższym — możliwość «dawania», a najbogatszym «otrzymywania» — poprzez dawanie. Dbajcie nadal o tę «wymianę darów», która przyczynia się do budowania lepszej przyszłości dla wszystkich.

Bądźcie świadkami i prorokami Chrystusa, jak sugeruje temat obchodów 160. rocznicy powstania Dziecięctwa Misyjnego: «(...) i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz (Łk l, 76)». Niech Matka Boża nauczy was odpowiadać Bogu: «0to ja, poślij mnie!» Ufnie zwracajcie się do Niej w tym roku poświęconym różańcowi — w tej popularnej modlitwie, którą z pewnością dobrze znacie i już odmawiacie. Wiele dzieci na świecie modli się na różańcu, tak jak modliły się błogosławione dzieci z Fatimy, Franciszek i Hiacynta, a Papież chętnie przyłącza się do nich każdego dnia.

Drogie dzieci, dziewczęta i chłopcy, wracając do domów, zanieście moje pozdrowienie waszym rodzinom i przyjaciołom, wraz z moim błogosławieństwem, którego z serca udzielam całemu Papieskiemu Dziełu Dziecięctwa Misyjnego.

opr. mg/mg