Wiara chrześcijańska dziedzictwem Europy

W dniach 5-8 maja odbyło się w Rzymie spotkanie przedstawicieli komisji katechetycznych Episkopatów krajów europejskich na temat: «Kapłani a katecheza w Europie». W ostatnim dniu obrad uczestnicy spotkania zostali przyjęci w Sali Klementyńskiej przez Jana Pawła II, który w swoim przemówieniu wskazał na konieczność współpracy apostolskiej księży z katechetami świeckimi. «Wiara chrześcijańska — stwierdził Papież — jest najbogatszym dziedzictwem, z którego mogą czerpać narody Europy, aby osiągnąć prawdziwy postęp duchowy, ekonomiczny i społeczny».

Czcigodni Bracia w biskupstwie i kapłaństwie!

1. Witam was wszystkich! Dziękuję wam za wizytę i każdego z was serdecznie pozdrawiam. W sposób szczególny pozdrawiam bpa Amédée Graba, przewodniczącego Rady Konferencji Episkopatów Europy, i dziękuję mu za słowa, które do mnie skierował w waszym imieniu. Pozdrawiam abpa Cesarego Nosiglię, delegata Rady Konferencji Episkopatów Europy ds. Katechizacji, innych dostojników, sekretarza generalnego Rady Konferencji Episkopatów Europy i wszystkich obecnych.

To spotkanie biskupów i odpowiedzialnych za katechizację w różnych krajach Europy stwarza okazję do refleksji nad potrzebami i wyzwaniami nowej ewangelizacji na kontynencie europejskim. Dziękuję wam wszystkim, odpowiedzialnym za koordynację katechizacji, za wasze zaangażowanie w to dzieło tak ważne dla rozwoju chrześcijańskich wspólnot. To w nich, podobnie jak we wspólnotach z czasów apostolskich, wierni powinni «wsłuchiwać się w nauczanie apostołów» (por. Dz 2, 42).

2. Temat tego spotkania: «Kapłani a katecheza w Europie», nawiązuje do podstawowego daru i zadania biskupów i kapłanów, jakim jest budowanie Kościoła poprzez głoszenie słowa Bożego i katechizację.

«Kapłan — jak napisałem w Adhortacji Pastores dabo vobis — jest przede wszystkim szafarzem Słowa Bożego, jest (...) posłany, by głosić wszystkim Ewangelię» (n. 26). Posługa kapłana obejmuje dzisiaj coraz szersze dziedziny działalności duszpasterskiej, które wzbogacają wspólnotę chrześcijańską, lecz zarazem stwarzają niebezpieczeństwo, że liczne obowiązki i inicjatywy pochłoną wszystkie jego siły. Może to również oddalić go od katechezy, sprawiając, że jego udział w formacji katechetów będzie sporadyczny i powierzchowny. Tymczasem, biorąc przykład z apostoła Pawła (por. Rz 1, 14), kapłan powinien czuć się zobowiązany względem całego Ludu Bożego do przekazywania Ewangelii i dbać o swoje przygotowanie teologiczne i ogólne.

Powszechne Dyrektorium Katechetyczne podkreśla: «Doświadczenie pokazuje, że jakość katechizacji we wspólnocie w dużej mierze zależy od obecności i zaangażowania kapłana» (n. 225).

3. Kapłan, a zwłaszcza proboszcz jako pierwszy katecheta we wspólnocie, powinien być również pierwszym wierzącym i uczniem Słowa Bożego, a także uważnie rozeznawać powołania do posługi katechetycznej i otaczać je należytą opieką. Jako «katecheta katechetów» musi troszczyć się o ich formację duchową, doktrynalną i kulturalną.

Mając na uwadze komunię Kościoła, kapłan musi zawsze pamiętać, że jego katechetyczna posługa na rzecz Ludu Bożego została mu powierzona przez biskupa, z którym jest nierozerwalnie związany sakramentem święceń i od którego otrzymał misję przepowiadania i nauczania.

Kapłani powinni w swej pracy katechetycznej w należyty sposób respektować urząd nauczycielski biskupa w jednym prezbiterium diecezjalnym i być posłuszni wskazaniom, których z myślą o dobru wiernych udzielają poszczególni pasterze oraz Konferencje Episkopatów. W związku z tym szczególnie ważne jest studiowanie Katechizmu Kościoła Katolickiego i posługiwanie się tym nieodzownym wademekum, które zostało przekazane kapłanom, katechetom i wszystkim wiernym, aby z jego pomocą mogli w działalności katechetycznej dochowywać wierności Bogu i ludziom naszych czasów.

4. «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu» (Mk 16, 15). Polecenie to skierował Pan do wszystkich ochrzczonych, lecz w odniesieniu do biskupów i kapłanów jest ono «głównym obowiązkiem» (por. Lumen gentium, 25). Kapłan, idąc za przykładem Chrystusa Dobrego Pasterza, powinien pomagać wspólnocie, aby zawsze realizowała swoje powołanie misyjne. Katechizacja w rodzinie, w świecie pracy, w szkole i na wyższej uczelni, prowadzona współczesnym językiem i za pośrednictwem mediów jest zadaniem kapłanów i świeckich, parafii i ruchów. Wszyscy są wezwani do współpracy w nowej ewangelizacji, aby pielęgnować i ożywiać pamięć o wspólnych chrześcijańskich korzeniach. Wiara chrześcijańska jest najbogatszym dziedzictwem, z którego mogą czerpać narody Europy, aby osiągnąć prawdziwy postęp duchowy, ekonomiczny i społeczny.

Niech Maryja, Gwiazda Nowej Ewangelizacji, sprawi, aby również wasze refleksje i wytyczne, będące owocem prac w tych dniach, przyczyniły się do ożywienia katechizacji w waszych Kościołach. Ze swej strony zapewniam was o mojej modlitwie i z serca błogosławię wam wszystkim oraz wspólnotom, z których pochodzicie.

opr. mg/mg