Trzy drogi Kościoła

O czym mówimy w tej encyklice? Mówimy tam o tym, co, naszym zdaniem, powinien robić Kościół dzisiaj, aby wierny był swojemu powołaniu i aby odpowiedział swemu posłannictwu. Mówimy o metodologii, której, jak sądzimy, trzymać się powinien Kościół, aby iść drogą zgodną z wolą Chrystusa Pana naszego. Może encyklikę tę moglibyśmy zatytułować: Drogi Kościoła.

Drogi, na które wskazujemy, są trzy. Pierwsza jest duchowa; dotyczy ona świadomości o sobie samym, jaką Kościół mieć i utrzymać powinien. Druga jest moralna; dotyczy ona ascetycznej, praktycznej, kanonicznej odnowy, której Kościół potrzebuje, aby do tej świadomości się dostosować, aby być czystym, świętym, mocnym, autentycznym. Trzecia droga jest apostolska, a oznaczyliśmy ją słowem mającym dziś wielkie powodzenie: dialog. Dotyczy ona sposobu, sztuki, stylu, jaki Kościół powinien nadać swej posłudze w tym niezgranym, zmiennym i bardzo złożonym koncercie współczesnego świata.

Świadomość samego siebie, odnowa, dialog - oto drogi, które się dzisiaj przed Kościołem wciąż żywym otwierają i stanowią trzy rozdziały encykliki.

Źródło: Paweł VI - Trwajcie Mocni w wierze t.1 - wyd. Apostolstwa Młodych - Kraków 1970

opr. kk/mg