Kronika podróży na Maltę

Już dwukrotnie w przeszłości Papież odwiedził Maltę (w maju i wrześniu 1990 r.) — wyspę związaną ze św. Pawłem, który przebywał tam przez trzy miesiące, dokonując m.in. licznych uzdrowień (por. Dz 28, 1-10). Z punktu widzenia struktury kościelnej Malta jest jedną metropolią, liczącą 379 tys. mieszkańców, którzy w 95% są katolikami.

Wtorek 8 maja

Samolot papieski wylądował na lotnisku międzynarodowym w Gudja ok. godz. 14. W ceremonii powitalnej uczestniczył prezydent republiki Guido Di Marco, przedstawiciele władz politycznych, abp Joseph Mercieca i pozostali biskupi maltańscy. Jan Paweł II wygłosił na lotnisku przemówienie i przywitał się z obecnymi tam osobistościami. Samochodem panoramicznym przejechał następnie do Nuncjatury Apostolskiej w Rabacie, a stamtąd po dwugodzinnym wypoczynku przybył do pałacu prezydenckiego (niegdyś siedziby wielkich mistrzów Zakonu Kawalerów Maltańskich) w stolicy Malty Valletcie, gdzie złożył wizytę kurtuazyjną głowie państwa. Spotkał się tam także z premierem i jego rodziną oraz z prezesem sądu najwyższego, członkami rządu i przywódcą opozycji parlamentarnej. Z balkonu rezydencji prezydenta pozdrowił wiernych zgromadzonych na placu przed pałacem. Z Valletty powrócił do Nuncjatury.

Środa 9 maja

Przed południem Jan Paweł II odprawił uroczystą koncelebrowaną Mszę św. na placu Spichlerzy w Valletcie, w której uczestniczyło ok. 200 tys. osób. Przybywając na plac Ojciec Święty przejechał odkrytym samochodem pośród wiernych, pozdrawiając ich i błogosławiąc. Podczas liturgii, sprawowanej w rycie rzymskim po łacinie, angielsku i maltańsku, Papież beatyfikował troje maltańskich sług Bożych: ks. Jerzego Prekę, Ignacego Falzona i s. Marię Adeodatę Pisani. Mszę św. koncelebrowali z Janem Pawłem II kardynałowie i biskupi towarzyszący mu w podróży, biskupi maltańscy oraz ok. 900 kapłanów. Obecny był prezydent państwa z małżonką. Po wygłoszeniu przez Papieża formuły beatyfikacyjnej przyniesiono do ołtarza relikwie nowych błogosławionych, a także srebrny relikwiarz z kością z ramienia św. Pawła, przechowywany zwykle w maltańskim kościele, który upamiętnia pobyt Apostoła na wyspie. Jan Paweł II wygłosił homilię, a na zakończenie Mszy św. wezwał do modlitwy o pokój na Bliskim Wschodzie, skąd przez cały okres podróży papieskiej nadchodziły niepokojące wiadomości o kolejnych aktach przemocy.

Po obiedzie w Nuncjaturze Papież udał się jeszcze do odległego o 13 km Hamrun, gdzie w kościele Matki Bożej Cudownego Medalika spoczywa ciało bł. Jerzego Preki i gdzie mieści się też centralna siedziba założonego przezeń Towarzystwa Nauki Chrześcijańskiej. Powitany przez przełożonych generalnych męskiej i żeńskiej gałęzi Towarzystwa, modlił się najpierw przy grobie błogosławionego, a następnie spotkał się z członkami zgromadzenia. Spotkanie miało formę Liturgii Słowa, podczas której Papież wygłosił przemówienie, a nowi członkowie Towarzystwa złożyli uroczystą profesję.

Bezpośrednio z Hamrun Jan Paweł II udał się na lotnisko w Gudja, gdzie odbyła się ceremonia pożegnalna w obecności prezydenta państwa, korpusu dyplomatycznego i maltańskiego Episkopatu. Prezydent i Ojciec Święty wygłosili przemówienia. O godz. 19 Papież opuścił Maltę i po półtoragodzinnym locie wylądował na rzymskim lotnisku w Ciampino, skąd powrócił helikopterem do Watykanu. Była to 93. podróż apostolska Jana Pawła II poza granice Włoch.

opr. mg/mg