Życiowe burze

Temat: Życiowe burze

Jak wielką trzeba by mieć wiarę, aby w sytuacji takiego zagrożenia, w jakim znaleźli się apostołowie nie spanikować i zachować stoicki spokój? Jezus skarcił swoich uczniów za brak wiary, ale przecież patrząc z czysto ludzkiego punktu widzenia, właśnie dlatego obudzili Jezusa i zwrócili się do Niego, aby szukać ocalenia.
Cud uciszenia burzy manifestuje panowanie Jezusa nad siłami przyrody. Słuszne było zapytanie uczniów, „kim właściwie On jest”, wszak nawet największy prorok nie był władny rozkazywać siłom przyrody. Pan wykorzystuje nadarzającą się okazję nie tylko dla uchylenia uczniom rąbka tajemnicy dotyczącej swojej Boskiej natury i mesjańskiego posłannictwa, ale skłania apostołów do pełnego złożenia w nim nadziei, do zaufania Jemu samemu. Wszak Ten, Który potrafi uciszyć burzę na jeziorze, może czynić rzeczy, których człowiek nie może sobie nawet wyobrazić.
Niespokojne jezioro Genezaret może dziś symbolizować życie każdego z nas. Wszak czasy są wyjątkowo trudne, zło wylega w sposób masowy na ulice, a Kościół nie raz zaczyna przypominać ową łódź huśtaną falami. Jezus jest więc Tym, Który nie tylko może uciszyć ową burzę, ale przede wszystkim Tym, Który może przynieść nam ocalenie.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Zbawienie, jakie otrzymujemy od Jezusa jest najwyższą wartością, która skłania do całkowitego zawierzenie Mu, do pójścia za Nim i zachowania pokoju w czasach zamętu i pozornego triumfu zła. Jezus już zwyciężył świat. My będziemy zwycięzcami tylko wówczas, jeśli żadne zło nie zdoła nas oddzielić od Zbawiciela.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy potrafię ufać Jezusowi w czasach zamętu?