29
maja
poniedziałek
Święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła
Rok liturgiczny: A/I
Pierwsze czytanie:
Rdz 3, 9-15. 20
Psalm responsoryjny:
Ps 87
Drugie czytanie:
Dz 1, 12-14
Werset przed Ewangelią:
Łk 1, 28
Ewangelia:
J 19, 25-34

Patroni:

Liturgia na dzień 2023-05-29:

Pierwsze czytanie

Rdz 3, 9-15. 20
Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?”

On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”.

Rzekł Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?”

Mężczyzna odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa, i zjadłem”.

Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?”

Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł, i zjadłam”.

Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych, na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.

Mężczyzna dał swojej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.

Psalm responsoryjny

Ps 87
Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały

Gród Jego wznosi się na świętych górach: †
umiłował Pan bramy Syjonu *
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *
miasto Boże.

Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały

O Syjonie powiedzą: †
«Każdy człowiek narodził się na nim, *
a Najwyższy sam go umacnia».
Pan zapisuje w księdze ludów: «Oni się tam narodzili». †
I tańcząc, śpiewać będą: *
«Wszystkie moje źródła są w tobie».

Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały

Drugie czytanie

Dz 1, 12-14
Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba.

Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi.

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Łk 1, 28
Alleluja, alleluja, alleluja

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.

Alleluja, alleluja, alleluja

lub:
Alleluja, alleluja, alleluja

Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana,
błogosławiona Matko Kościoła,
Ty strzeżesz w nas Ducha
Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

J 19, 25-34
Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Potem Jezus, świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Dokonało się!»

I skłoniwszy głowę, oddał ducha.

Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.

Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda.

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Matka Kościoła

ks. Arkadiusz Nocoń ks. Arkadiusz Nocoń

Matka Kościoła   Pixabay.com, CC0

„Obok krzyża Jezusowego stały …”, Grono najwierniejszych uczniów Jezusa, tych, którzy wytrwali przy Nim do końca, stanowi pięć osób: św. Jan i cztery kobiety (czterech było również rzymskich żołnierzy). Najważniejszą spośród kobiet była oczywiście Matka Jezusa, o pozostałych wiemy niewiele. Wiemy jednak o nich rzecz najważniejszą: wszystkie one stały przy Jezusie, gdy „kolumny” (Piotr i inni) Go opuściły. Niezwykłe jest również to „stały”, nie „zawodziły”, „rozpaczały”, „lamentowały” (jak niewiasty na Drodze Krzyżowej), ale właśnie „stały”. Dla nich do samego końca najważniejszy był On, a nie własne, nawet najszlachetniejsze emocje.

„Następnie rzekł Jezus do ucznia: "Oto Matka twoja"”. Wcześniej oddał nam już wszystko: siły, krew, pot, szaty … Na samym końcu oddaje nam Matkę. W Jego skrwawionych dłoniach pozostaną już tylko gwoździe.

„Od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”. Maryja jest pierwszą wierzącą: mimo, że wolna od grzechu pierworodnego, nie była jednak wolna od trudu wiary. Jej wiara rozwijała się, dojrzewała: od Zwiastowania, po Krzyż. Ta, która jako pierwsza przeszła drogę wiary uczy kolejne pokolenia chrześcijan jak przyjmować wolę Boga („fiat”), jak Go za wszystko uwielbiać („magnificat”) i jak przy Bogu trwać do końca („stabat”). Pierwsza wierząca jest więc zarazem Matką wszystkich uczniów Jezusa, Matką Kościoła. Oficjalnie tytuł ten został nadany Maryi w roku 1964 przez papieża Pawła V, a najbardziej przyczynili się do tego polscy biskupi, którzy jako pierwsi też wprowadzili święto Maryi „Matki Kościoła” do kalendarza liturgicznego i do Litanii Loretańskiej.