14
lipca
niedziela
XV Tydzień zwykły
Rok liturgiczny: C/I
Pierwsze czytanie:
Pwt 30, 10-14
Psalm responsoryjny:
Ps 69
Drugie czytanie:
Kol 1, 15-20
Werset przed Ewangelią:
J 6, 63c. 68c
Ewangelia:
Łk 10, 25-37

Patroni:

  • św. Optacjan,
  • św. Wincenty lub Madelgarius,
  • św. Marchelmus,
  • bł. Hroznata,
  • bł. Bonifacy,
  • św. Tuskana,
  • bł. Angelina z Marsciano,
  • bł. Kacper z Bono,
  • św. Franciszek Solano,
  • bł. Ryszard Langhorne,
  • bł. Ghebre Michael,
  • bł. Marian od Jezusa Euse Hoyos

Liturgia na dzień 2019-07-14:

Pierwsze czytanie

Pwt 30, 10-14
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz powiedział do ludu:

«Będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, przestrzegając Jego poleceń i postanowień zapisanych w księdze tego Prawa; wrócisz do Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej swej duszy.

Polecenie to bowiem, które Ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem. Nie jest w niebiosach, by można było powiedzieć: „Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”. I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć: „Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”.

Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić».

Psalm responsoryjny

Ps 69
Ps 69 (68), 14. 17 i 30. 31 i 36ab i 37 (R.: por. 33b)

Ożyje serce szukających Boga.

Lecz ja, o Panie, modlę się do Ciebie *
w czas łaski, o Boże;
wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, *
w Twojej zbawczej wierności.

Ożyje serce szukających Boga.

Wysłuchaj mnie, Panie, bo łaskawa jest Twoja miłość, *
spójrz na mnie w ogromie swego miłosierdzia.
Ja zaś jestem nędzny i pełen cierpienia; *
niech pomoc Twa, Boże, mnie strzeże.

Ożyje serce szukających Boga.

Pieśnią chcę chwalić imię Boga *
i wielbić Go z dziękczynieniem.
Bóg bowiem ocali Syjon i miasta Judy zbuduje. †
To będzie dziedzictwem potomstwa sług Jego, *
miłujący Jego imię przebywać tam będą.

Ożyje serce szukających Boga.

Drugie czytanie

Kol 1, 15-20
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Chrystus Jezus jest obrazem Boga niewidzialnego – Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy to Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.

I On jest Głową Ciała – Kościoła. On jest Początkiem. Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego – i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża.

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

J 6, 63c. 68c

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem.
Ty masz słowa życia wiecznego.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Ewangelia

Łk 10, 25-37
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»

Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?»

On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego».

Jezus rzekł do niego: «Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył».

Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?»

Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.

Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”.

Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?»

On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie».

Jezus mu rzekł: «Idź i ty czyń podobnie!»

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Bóg i bliźni

Mirosław Matuszny Mirosław Matuszny

Temat: Bóg i bliźni

Wielu ludzi chcąc usprawiedliwić swoją bezbożność popada w tzw. herezję „dobroludzizmu”. Negując konieczność zachowywania pierwszych trzech przykazań, akcentują decydującą rolę siedmiu pozostałych. Jednak kiedy przyjrzymy się dokładnie owym teoriom, szybko dojdziemy do wniosku, że z tych siedmiu wiele by pozmieniali, ograniczyli albo też pousuwali. Dokładnie tak, jak faryzeusze w dzisiejszej Ewangelii. Owszem, oni znali wartość przykazań odnoszących się do Boga, ale w kwestii bliźnich ich relatywizm pozwalał im subiektywnie decydować w jakich sytuacjach stosować się do przykazania miłości bliźniego, a w jakich uznać, że ich to nie dotyczy. Co ciekawe, identyczne konkluzje znajdujemy we wszelkiego rodzaju ideologiach godzących w nauczanie moralne Kościoła a w konsekwencji także w naturalne prawo moralne.
Wielu spośród tych, głoszą rzekomo afirmację człowieka z pominięciem prawa moralnego, ostatecznie kończy na afirmacji grzechu. Rozliczne profanacje kościołów, publiczne godzenie w uczucia religijne chrześcijan, domaganie się łamania sumień pracowniczych. Czyż to wszystko nie zaczyna brzmieć przerażająco znajomo? Do niedawna takie sytuacje znaliśmy tylko ze środków masowego przekazu. Politycy od prawa do lewa uspokajali, że do Polski nigdy to nie dotrze. Dziś od prawa do lewa zaczyna panować zmowa milczenia, permisywizm moralny i ciche przyzwolenie na obecność grzechu i zepsucia w przestrzeni publicznej, oraz towarzyszące mu przyzwolenie, na wypychanie z przestrzeni publicznej wartości opartych na prawie naturalnym.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Jezus także dziś pyta nas, kto jest naszym bliźnim. Odruchowo chcielibyśmy zadeklarować, że są nimi nasi najbliżsi, ludzie którzy dobrze nam życzą, nasi rodacy z kraju i zagranicy. Jednak taka odpowiedź nie spełnia tych kryteriów, o których jest mowa w dzisiejszej Ewangelii. Naszymi bliźnimi są zarówno przyjaciele jak i wrogowie. Bohaterowie z zamierzchłych i współczesnych dziejów naszej ojczyzny, jak i nasi ciemiężyciele i najeźdźcy. Publiczni gorszyciele i ci, którzy chętnie pozbawili by nas życia, gdyby tylko nastała taka okazja. Tę małą planetę, którą nazwaliśmy ziemią Bóg dał nam wszystkim. Tym jednak, którzy z niedowierzaniem trwożą się czytając te słowa, chcę tylko dodać. Nakazując miłość bliźniego, posuniętą aż do miłości nieprzyjaciół Bóg nakazał poddać pod przykazania miłości Boga i bliźniego, pod Jego prawo, a nie oparł jej na zasadach tzw. demokracji liberalnej i tolerancji. Ot mała wielka różnica.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy pamiętam o wszystkich przykazaniach danych nam przez Boga?