Bł. Marian Jezus Euse Hoyos

Urodził się 14 października 1845 r. w Yarumal, w diecezji Antioquia (Kolumbia). Następnego dnia został ochrzczony, a po dwóch latach, 22 września 1847 r. otrzymał sakrament bierzmowania. Był najstarszy z siedmiorga rodzeństwa. Rodzice, głęboko wierzący rolnicy, sami uczyli dzieci pisać i czytać, ponieważ ówczesne szkolnictwo było wrogo nastawione do Kościoła. Kiedy 16-letni Marian powiedział im, że pragnie zostać kapłanem, oddali go pod opiekę wuja Firmina Hoyosa, proboszcza w Girardota, a następnie w San Pedro. 3 lutego 1869 r. Marian wstąpił do seminarium w Medellín, a 14 lipca 1872 r. otrzymał święcenia kapłańskie.

Działalność duszpasterską rozpoczął jako wikariusz w parafii swego wuja w San Pedro. Po jego śmierci został przeniesiony w 1876 r. do Yarumal, a następnie w 1878 r. do Angostury. Po śmierci proboszcza parafii w Angosturze, 21 stycznia 1882 r. sługa Boży został mianowany jego następcą.

Posługę kapłańską sprawował w ciężkich warunkach, ponieważ w regionie, do którego należała jego parafia, wybuchła wojna domowa. Pomimo trudności materialnych i niechęci władz cywilnych do działalności Kościoła, która m.in. przejawiała się w prześladowaniu duchownych, dzięki jego staraniom została ukończona budowa świątyni, dzwonnicy i plebanii, powstał również cmentarz i kaplica pod wezwaniem Matki Bożej z Góry Karmel oraz św. Franciszka.

Dzięki swej znajomości życia rolników potrafił docierać do serc parafian i uczestniczyć w ich codziennych troskach i radościach. Umiał przemawiać do nich językiem prostym, choć pełnym chrześcijańskiej mądrości. Szczególną troską otaczał najbiedniejszych parafian, opiekował się także chorymi, których odwiedzał o każdej porze dnia i nocy. Dużą wagę przywiązywał do religijnego wychowania dzieci oraz dorastającej młodzieży. Zapoczątkował w swej parafii działalność wielu stowarzyszeń religijnych, rozwinął kult modlitwy różańcowej wśród rodzin oraz nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego.

Asceza, pokuta oraz modlitwa dodawały mu sił w posłudze duszpasterskiej. Gorąco kochał Eucharystię, Matkę Bożą, świętych oraz aniołów.

W czerwcu 1926 r. poważnie zachorował i 13 lipca tego samego roku zmarł. Został pochowany w kaplicy Matki Bożej z Góry Karmel, wybudowanej dzięki jego wysiłkom. 26 marca 1999 r. w obecności Ojca Świętego Jana Pawła II został promulgowany dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dotyczący cudownego uzdrowienia chorego na raka ks. Rafaela Vélez Saldarriaga, przypisywanego wstawiennictwu Mariana Jezusa Euse Hoyosa.

opr. mg/mg