Wyszukano wyników: 5471
Powiedz NIE aborcji! List otwarty do Gizeli Jagielskiej
Sytuacje, gdy ze szpitala wychodzi mama bez dziecka, są zawsze dla położnika i dla rodziców najsmutniejszymi chwilami. Jeśli do śmierci dziecka dochodzi wskutek nieodpowiednich działań personelu, to jest to ogromna porażka. A co można powiedzieć o śmierci niewinnego maluszka, do której dochodzi celowo, na skutek działań lekarza? – pisze dr Kamila Majcher, ginekolog-położnik z wieloletnim stażem, w poruszającym liście otwartym do Gizeli Jagielskiej. Przywołuje też historię Bernarda Nathansona, abortera, który porzucił aborcję i zaczął bronić życia. Poniżej całość listu.
Eutanazja: nie chcą jej lekarze ani chorzy, ale chcą politycy. Nie chodzi o współczucie, ale o finanse
W kolejnych krajach europejskich parlamenty uchwalają ustawy dopuszczające eutanazję albo też toczy się ożywiona debata na ten temat. Presja na liberalizację prawa nie pochodzi jednak od lekarzy ani chorych, ale od samych polityków, którzy pod pozorem współczucia chcą zaoszczędzić całkiem spore pieniądze na opiece paliatywnej.
Czesław Ryszka: ks. Blachnicki był najdłużej prześladowanym kapłanem w PRL
Dzieło ks. Blachnickiego odmieniło polski Kościół, a także państwo, ponieważ liczni oazowicze zaangażowali się w „Solidarność”, w działalność samorządową, niektórzy z nich po roku 1990 zostali ministrami, posłami i senatorami — mówi Czesław Ryszka, autor książki „Tajemnica życia i śmierci ks. Franciszka Blachnickiego”, wydanej przez wydawnictwo ESPRIT w Krakowie.
Chlorek potasu: kara śmierci dla dziecka za to, że żyje
Chlorek potasu to substancja wykorzystywana do przeprowadzania kary śmierci i do zabijania zwierząt. Wiąże się to z olbrzymim cierpieniem, dlatego w jednym i drugi przypadku stosuje się znieczulenie. Tymczasem w oleśnickim szpitalu nienarodzone dzieci zabijane są w ten sposób bez żadnego znieczulenia – dla wygody personelu, który odczuwa dyskomfort patrząc na to, jak dziecko umiera powoli po wyciągnięciu z łona matki.
A co jeśli.... „Nie bój się pytać i nie bój się odpowiadać” – radzi s. Pia. Dziś w Kościele modlimy się o powołania
„Moje powołanie to dla mnie wielka tajemnica” – mówi s. Pia Kaczmarczyk CSS. A po chwili dodaje: „Fascynowało mnie to szalone i odważne słuchanie Ducha Świętego. Chciałam iść tą samą drogą, co nasz założyciel bł. Gwidon”. 11 maja br. obchodzimy 62. Światowy Dzień Modlitw o Powołania. Warto na swojej drodze odczytywać subtelne znaki, które daje Bóg.
Nowości w serwisie
- Jedyne w Polsce relikwie św. Filipy Mareri można zaprosić do parafii. „Otrzymaliśmy je, by szerzyć kult”
- Leon XIV zwołał pierwszy nadzwyczajny konsystorz – odbędzie się 7 i 8 stycznia przyszłego roku
- Komunikat kurii w sprawie ks. Dukielskiego: trwa postępowanie kanoniczne, prokuratura nie wszczęła śledztwa
- Nominacja w Nowym Jorku: bp Hicks pokieruje jedną z najważniejszych archidiecezji świata
- Kard. Grzegorz Ryś w katedrze wawelskiej: misją Kościoła nie jest przekaz doktryny, tylko przekaz życia
- Skąd bogata baronowa Filipa czerpała siłę, by zaufać Bogu? Drugi dzień adwentowych rekolekcji Opoki
- Orban o wojnie na Ukrainie: nie jest jasne, kto kogo zaatakował
- Ceramiczna szopka z sanktuarium w Guadalupe wystawiona w papieskiej rezydencji w Castel Gandolfo
- „Niech mi się stanie według Twego słowa”
- Nakaz aresztowania uchylony. Marcin Romanowski może wrócić do Polski
