Znaleziono 255 wyników
Kard. Parolin: Jan Paweł II nie próbował podobać się ludziom, był świadomy, że żyje „pod spojrzeniem Boga”
„Całe jego życie i misja odbywały się w całkowitej i ciągłej przejrzystości przed oczami Boga. Ten, kto jest świadomy, że żyje pod spojrzeniem Boga, nie ma nic do ukrycia i nie obawia się spojrzenia ludzi. Tutaj z pewnością leży jeden z fundamentów niezwykłej odwagi i stałości świadectwa wiary Jana Pawła II przed ludźmi” – mówił dziś o św. Janie Pawle II kard. Pietro Parolin.
Prof. Roszkowski: dziś młode pokolenie ma nie znać przeszłości swoich rodziców i dziadków
Zamiast uczenia dzieci historii mamy propozycję jak najwcześniejszego poznawania sekretów seksualności. A to jest destrukcyjne, ponieważ najpierw trzeba kształcić rozum i sumienie. Wystarczy popatrzeć na zmiany w podstawach programowych z historii czy języka polskiego, by zrozumieć, w jakim kierunku zmierza polska edukacja – mówi prof. Wojciech Roszkowski, historyk.
Dlaczego Pan Jezus unikał rozgłosu?
Jezus otoczony tłumami – to w Ewangeliach obraz bardzo częsty. Oto wydarzenia, które miały miejsce tuż przed wygłoszeniem Ośmiu Błogosławieństw: „Przynoszono do Niego wszystkich cierpiących, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania. Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich” – pisze o. Jacek Salij OP.
Mogła zniszczyć męża-ateistę... „Miłość Elżbiety i Feliksa Leseur niejednej kobiecie nie mieści się w głowie”
„Wspominamy kobietę, która ze swojego powołania w małżeństwie zrobiła cudo. Zrobiła coś, co niejednej kobiecie nie mieści się w głowie. Elżbieta mogła zniszczyć małżeństwo z ateistą swoim niezadowoleniem. Gdyby nie jej miłość, którą podkreślmy – czerpała z Boga, tej historii by nie było” – mówiła podczas spotkania wokół biografii francuskich małżonków Anna Las-Opolska, psycholog.
Kim jest chory? Dla świata to problem, który trzeba usunąć. Dla Chrystusa: umiłowana córka, umiłowany syn
Dwie książki, dwie perspektywy. Wydana właśnie „Inwazja uzdrawiaczy ciał” to znakomita prezentacja tego, jak świat postrzega chorego: jako coś zbędnego, ewentualnie „sprawę do załatwienia”. Lektura tej cynicznej publikacji może doprowadzić do załamania. Na szczęście jest i druga książka, pisana z perspektywy kapelana szpitalnego. Ta podnosi na duchu i samych chorych, i tych, którzy doświadczają choroby swoich bliskich.
