Ks. Jacek Grzybowski przyjął święcenia biskupie

Szafarzem święceń był abp Henryk Hoser SAC, biskup senior diecezji warszawsko-praskiej, a współkonsekratorami abp Salvatore Pennacchio, nuncjusz apostolski w Polsce i bp Romuald Kamiński, ordynariusz warszawsko-praskiej. 

Po przedstawieniu biskupa elekta oraz odczytania bulli nominacyjnej papieża Franciszka, bp Romuald Kamiński wygłosił homilię.

Duchowny podkreślił, że najważniejsze jest budowanie Kościoła wspólnotowego. Zauważył również, że w Księdze Izajasza nowy biskup będzie mógł znaleźć treść codziennego posługiwania. „Jako kapłan już realizował te zadania, ale teraz będzie to czynił w zakresie szerszym, z większą odpowiedzialnością” – zaznaczył.

Biskup Kamiński dodał, że w tej trudnej posłudze zdarzają się momenty, gdy człowieka może ogarnąć chęć uniknięcia ciężaru zadań i odpowiedzialności jaką nakłada powołanie. „Ale przecież nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia” – wyjaśnił.

Kapłan wskazał na powtarzający się scenariusz – doświadczenie ludzkiej słabości, zdumienie nad łaskawością Bożą i owocowaniem, kiedy się we wszystkim zawierzy Najwyższemu.

„«In te, Domine, speravi» – «Tobie, Panie, zaufałem» – tak oto jawi się pierwsza odpowiedź naszego biskupa Jacka na głos Boży. Nietrudno zauważyć, że zawołanie biskupie to bardzo konkretna deklaracja wobec wezwania Bożego oraz całej złożoności codziennego życia” – wspomniał biskup Kamiński, podkreślił, że taka deklaracja jest niezwykle potrzebna, by móc „udźwignąć tę posługę”.

Duchowny zaznaczył, że powołanie nowego biskupa pomocniczego w diecezji warszawsko-praskiej to znak zapotrzebowania na nowego robotnika w winnicy Pańskiej, znak, że wspólnota ta jest żywa.

„Trzeba na to patrzeć jako wielki dar ewangelizacji. Nie może być tu miejsca na żale i utyskiwania, że czasy są trudne, że spotykamy się z niezrozumieniem, że wielu odchodzi, że mamy trudności z katechezą itp. Trzeba sobie powiedzieć mocno: «sursum corda»! W górę serca! I z radością każdego dnia pomagać braciom i siostrom w ich drodze do zbawienia” – zaakcentował.

Biskup zauważył, że nominat posiada zdolności, by pomagać ludziom w ich drodze do zbawienia, dzięki studiom i pracy naukowej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego, a także posłudze w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchowym. Zdobył też umiejętność poruszania się w zagadnieniach filozoficznych oraz znajomość procesów społecznych.

Dzięki takim atutom, w ocenie bp Kamińskiego, młode pokolenie powinno znaleźć w bp. Grzybowskim szczególność przyjaciela. Zwłaszcza młodzi kapłani, potrzebujący szczególnej opieki i prowadzenia. „Proszę, byś zaszczepił w nich chęć umiłowania prawdziwej mądrości, wesprzyj ich w wysiłkach własnej formacji” – zaapelował.

Homileta zauważył, że zaangażowanie w ramach Ruchu Światło-Życie z pewnością wniosło wiele światła w życie kapłana, które będzie teraz owocowało w posłudze wśród młodzieży, małżeństw i rodzin, a także udzielaniem się we wszystkich ruchach i grupach modlitewnych. Zdaniem biskupa te formacje zasługują na szczególną opiekę, są bowiem „bogactwem naszego Kościoła”.

„Nie zapomnij że masz w tym dziele wielu pomocników, a nade wszystko Matkę Bożą Zwycięską, naszą patronkę” – zakończył ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej.

Ze względu na pandemię i obowiązujące zasady liczba uczestników uroczystości była ograniczona. Udział w niej wzięli m.in. nuncjusz apostolski w Polsce Salvatore Pennacchio, kard. Kazimierz Nycz, abp Henryk Hoser, bp Rafał Markowski, bp Michał Janocha, bp Artur Miziński.

***

Ks. Jacek Grzybowski urodził się 11 sierpnia 1973 r. w Wołominie. Od lat młodzieńczych związany z formacyjnym Ruchem Światło-Życie (Oaza).

W latach 1992-1998 odbywał formację filozoficzno-teologiczną w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Inkardynowany do diecezji warszawsko-praskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 30 maja 1998 r. w Warszawie.

W latach 1998-2000 pracował jako wikariusz w parafii św. Jana Chrzciciela i św. Stanisława w Stanisławowie. W latach 2000-2003 był wikariuszem parafii św. Trójcy w Ząbkach. W latach 2003-2004 był kapelanem w Zgromadzeniu Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi w Zielonce. Podjął też studia specjalistyczne na Uniwersytecie Kard. Stefana Wyszyńskiego, gdzie w 2004 r. uzyskał tytuł doktora filozofii.

W latach 2004-2013 był prefektem w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji warszawsko-praskiej w Warszawie-Tarchominie i dyrektorem Biblioteki Seminaryjnej. W 2013 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dziedzinie filozofii, a od 2014 r. jest profesorem nadzwyczajnym UKSW. W latach 2013-2017 był rezydentem w parafii św. Łukasza Ewangelisty na warszawskim Tarchominie.

Od 2017 r. jest członkiem zespołu ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. bioetycznych, a od 2018 r. członkiem Rady Kapłańskiej diecezji warszawsko-praskiej. Od 2017 r. jest diecezjalnym duszpasterzem akademickim i dyrektorem Domu Słowa Bożego Arka na Grochowie w Warszawie.

Zna język angielski.

ar (KAI) / Warszawa