Od jutra do niedzieli potrwają odpustowe uroczystości na Górze św. Anny

O św. Annie, matce Maryi i babci Jezusa Chrystusa, nie ma żadnych informacji w księgach Pisma Świętego. Ewangelie milczą na jej temat. Mówią o niej natomiast pisma apokryficzne, pochodzące z początków chrześcijaństwa. Najwięcej wiadomości o św. Annie znajduje się w Protoewangelii Jakuba i Ewangelii Pseudo-Mateusza. Apokryfy nie należą do ksiąg natchnionych, ale w swojej treści, oprócz opisów legendarnych i baśniowych, zawierają informacje prawdziwe, przekazywane przez Tradycję Kościoła.

Kult św. Anny rozwijał się bardzo szybko wraz z rozwojem kultu Matki Bożej. Już w IV-V wieku istniał w Jerozolimie przy Sadzawce Betezda kościółek ku czci św. Joachima i Anny. Według podań w roku 710 jej ciało zostało przeniesione do Konstantynopola i złożone w kościele wybudowanym ku jej czci przez cesarza Justyniana około 550 r. Stąd natomiast w czasie wojen krzyżowych zostało przeniesione do Francji w pobliże Lyonu.

Najstarszy wizerunek św. Anny pochodzi z VIII w., który znajduje się w Rzymie w kościele S.M. Antiqua. Z tego samego okresu pochodzi fresk przedstawiający św. Annę, a pochodzący z Faras w Numidii.

Na szczycie Góry św. Anny znajduje się zabytkowy zespół klasztorno – kalwaryjski z bazylika mniejszą, w której punktem centralnym jest słynąca łaskami figurka św. Anny Samotrzeciej.

Nazwa góry ma być związana z widzeniem którego doświadczył Krzysztof Strzała. To on miejscu zapomnianej kaplicy św. Jerzego wybudował kościółek p.w. św. Anny.  Na ołtarzu kościoła umieszczono figurkę św. Anny. Figurka ta wyrzeźbiona jest z lipowego drewna ma ok. 54 cm wysokości (bez podstawy). Przedstawia trzy postacie. Pośrodku stoi starsza kobieta z dwojgiem dzieci w ramionach. To św. Anna, która na lewej ręce trzyma swoja córkę – Najświętszą Maryję Pannę, a na prawej ręce trzyma swojego wnuka – Pana Jezusa, tego typu układ postaci określa się mianem „Samotrzeciej”.

Po pewnym czasie od patronki kościoła nazwano również osadę. Miejscowość z biegiem lat powiększała się i stanowiła coraz bardziej znany ośrodek rzemieślniczy i handlowy. W 1942 r. została erygowana parafia.

***

Kult św. Anny rozwinął się na Śląsku na początku XIV w. Poświęcono jej wiecle kościołów i kaplic wybudowano w tym okresie. Najstarsza jest kaplica z roku 1209 w kościele franciszkańskim w Opolu. Druga świątynia poświęcona św. Annie to znajdujący się w Olesnie Śląskim drewniany kościółek, pochodzący z 1444 r. Na Śląsku uroczyste obchodzenie dnia św. Anny w całej diecezji wrocławskiej ustalił biskup wrocławski Jan V Turzo na Synodzie w 1509 r. W czasie reformacji kult św. Anny nieco osłab, ale nie zaginął. W 1584 r. papież Grzegorz XIII wprowadził wspomnienie św. Anny jako obowiązujące w całym kościele katolickim w dniu 26 lipca.