W okresie od 1 lipca 2018 r. do 31 grudnia 2020 wpłynęło do diecezji oraz zakonów męskich 368 zgłoszeń dotyczących wykorzystywania seksualnego osób małoletnich. Zgłoszenia dotyczą czynów z lat 1958-2020. 51% zgłoszeń jest nadal w trakcie badania, zaś 39% zarzutów uznano za potwierdzone lub uwiarygodnione.
Dane te – zebrane przez Biuro Delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży oraz opracowane przez Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego, zaprezentowane zostały dziś podczas konferencji prasowej w formule on-line. Badanie jest kontynuacją kwerendy, której wyniki opublikowano w marcu 2019.
Jak wynika z zaprezentowanego dziś raportu od połowy 2018 r. do końca 2020 r. dokonano 300 zgłoszeń wykorzystania seksualnego w diecezjach oraz 68 w zakonach. Blisko połowa osób pokrzywdzonych, których one dotyczyły, miało poniżej 15 roku życia (47%) oraz również niemal połowa między 15 a 18 rokiem życia (47,3%). W obydwu grupach wiekowych udział chłopców i dziewcząt był taki sam (po 50%). 21 zgłoszeń (5,7%) nie zawiera informacji na temat wieku: 8 dotyczących wykorzystywania dziewcząt, 13 chłopców.
Spośród osób, które miały być skrzywdzone wykorzystaniem seksualnym, 104 (28%) zgłoszeń dotyczyło wykorzystania ministrantów, 71 (19%) – uczniów lub uczennic oraz osób przygotowywanych do sakramentów, 61 (17%) – uczestników duszpasterstwa, wspólnoty lub ruchu, 25 (7%) – członków scholii lub chóru, 24 (7%) – osoby z rodziny lub kręgu znajomych duchownego lub zakonnika, 17 (5%) – lektorów, 10 (3%) uczestników pielgrzymki, 9 (2%) uczestników obozów wakacyjnych, 3 (1%) – bielanek. W przypadku 173 zgłoszeń (47%), osoba miała inny lub nieznany jurysdykcji status w relacji do instytucji kościelnej, a 47 (13%) zgłoszeń nie zawierało informacji na temat statusu osoby pokrzywdzonej. (Wymienione kategorie nie są rozłączne, co oznacza, że jeden pokrzywdzony mógł należeć do kilku kategorii osób).
Zgłoszenia dotyczyły zarzutów wykorzystywania seksualnego osób małoletnich z lat 1958-2020 (rok rozpoczęcia). 299 zgłoszeń (81%) dotyczyło czynów popełnionych w okresie od 1958 do 2017 r., a 65 zgłoszeń (18%) czynów z ostatnich trzech lat (2018-2020). W 4 zgłoszeniach nie określono czasu zarzucanych czynów. Jeśli chodzi o czas trwania zarzucanych czynów 39% trwało nie dłużej niż rok, 37% od 1 roku do 2 lat, 14% od 3 do 5 lat, 5% od 6 do 9 lat, zaś 4% powyżej 10 lat.
Dokonane od połowy 2018 r. do końca 2020 r. zgłoszenia dotyczą 292 księży oraz zakonników. Wobec 20% zgłoszono więcej niż jeden zarzut (spośród tych 58 osób, wobec co najmniej 32 duchownych diecezjalnych oraz 10 zakonników zarzuty zgłoszono również przed 1 lipca 2018 r., czyli objęte były poprzednią kwerendą).
Połowa zgłoszeń pochodziła od osoby pokrzywdzonej, która uczyniła to osobiście (48%) lub poprzez pełnomocnika (2%). W 11% przypadków źródłem zawiadomienia był duchowny lub osoba zakonna z tej diecezji, w 4% z innej diecezji. W 4% przypadków zawiadomienie złożył delegat z innej diecezji lub zgromadzenia. Łącznie osoby duchowne są źródłem 19% zgłoszeń. 8% stanowią zawiadomienia złożone przez członków rodziny osoby pokrzywdzonej, a 5% przez inną osobę świecką. Po 3% przypadków stanowią zawiadomienia ze strony organu państwowego, znajomych lub przyjaciół osoby pokrzywdzonej oraz media. W 9% przypadków zawiadomienie pochodziło z innego źródła.
Zgłoszenia trafiały do diecezji i zgromadzeń zakonnych z różnym natężeniem w czasie, jednak w badanym okresie nie było miesiąca, w którym do jurysdykcji kościelnej w Polsce nie wpłynęłoby żadne zgłoszenie. Proporcjonalnie więcej zgłoszeń wpłynęło w maju i czerwcu 2019, co mogło częściowo być pokłosiem emisji filmu Tomasza i Marka Sekielskich „Tylko nie mów nikomu” emitowanego w maju tamtego roku.
Sytuacja obwinionych w momencie zbierania danych przez Biuro Delegata KEP była różna. Najczęściej zostali czasowo odsunięci od pełnienia posługi na czas badania zarzutów (46%) lub od jakichkolwiek kontaktów duszpasterskich z dziećmi i młodzieżą (36%) albo otrzymali nakaz przebywania w określonym miejscu (37%). W pozostałych przypadkach zastosowano takie procedury jak: czasowe odsunięcie od niektórych wymiarów posługi, zakaz przebywania w określonym miejscu, powierzenie ograniczonych zadań duszpasterskich lub kara kanoniczna. 16% obwinionych duchownych przebywa na emeryturze, zaś co dziesiąty (11% obwinionych w diecezjach oraz 6% w zakonach) nie został odsunięty od posługi.
Spośród zgłoszonych jurysdykcjom kościelnym spraw dotyczących osób pokrzywdzonych poniżej 15 roku życia, 148 (86%) zostało zgłoszonych państwowym organom ścigania. W 113 przypadkach zgłoszeń tych dokonały diecezje i zakony, a w 35 przypadkach państwowe organy ścigania zostały powiadomione przez inny podmiot. Spośród spraw dotyczących osób poniżej 15 roku życia, które nie zostały zgłoszone państwowym organom ścigania, 13 (8%) dotyczyło duchownych lub zakonników, którzy w momencie oskarżenia już nie żyli, 8 (5%) spraw zgłoszonych jurysdykcjom kościelnym nie przekazano do prokuratury ze względu na uznanie ich za bezpodstawne lub fałszywe. 4 (2%) zgłoszeń w momencie zbierania danych było na etapie weryfikacji wstępnej.
W przypadku zgłoszeń dotyczących osób pokrzywdzonych powyżej 15 roku życia, 35 przypadków (20%) zostało również zgłoszonych państwowym organom ścigania. W 139 (80%) przypadkach nie dokonano zgłoszenia do organów ścigania.
Spośród zgłoszeń bez informacji o wieku osoby pokrzywdzonej, w 13 przypadkach zostało również zgłoszonych państwowym organom ścigania. W 4 przypadkach organy ścigania zostały powiadomione przez inny podmiot. W 2 przypadkach zgłoszenie uznano za bezpodstawne lub fałszywe. W 1 przypadku obwiniony nie żyje oraz również w 1 przypadku zgłoszenie był w momencie zbierania danych w trakcie weryfikacji wstępnej.
Pierwsze dane dotyczące przypadków wykorzystywania seksualnego osób małoletnich przez niektórych duchownych oraz zakonników zostały zebrane za okres 1990-2013 r. przez dr. Adama Żaka SJ, koordynatora KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży w 2014 r.
Następnie w 2018 r. Sekretariat Konferencji Episkopatu Polski zebrał z wszystkich diecezji oraz zakonów męskich dane dotyczące zgłoszeń za okres od 1 stycznia 2014 do 30 czerwca 2018 r. Kwerenda opublikowana w marcu 2019 r. ujawniła 382 zgłoszonych przypadków z lat 1950-2018, z czego 198 dotyczyło osób poniżej 15 roku życia, a 184 – osób pomiędzy 15 a 18 rokiem życia. Na prośbę Delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży abp. Wojciecha Polaka pallotyński Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego im. Witolda Zdaniewicza (ISKK) przeprowadził pogłębioną analizę tych danych. Zaprezentowano ją podczas konferencji 13 stycznia 2021 r. podczas sesji „Budowa w Kościele w Polsce systemu przeciwdziałania wykorzystywaniu seksualnemu małoletnich”.
Podczas zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2020 r. biskupi – zgodnie z rekomendacją delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży abp. Wojciecha Polaka – podjęli decyzję o kontynuacji badań dotyczących przypadków wykorzystywania seksualnego małoletnich za okres od połowy 2018 do końca 2020 r. Wstępne wyniki zostały zaprezentowane biskupom 12 czerwca br. podczas 389. Zebrania Plenarnego KEP. Zbieranie i opracowanie danych zostało sfinansowane przez Fundację Świętego Józefa Konferencji Episkopatu Polski.
Konferencja w formule online z udziałem Prymasa Polski, abp Wojciecha Polaka, Ks. Wojciecha Sadłonia, Dyrektora Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego SAC oraz ks. Adama Żaka SJ, Koordynator KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży oraz Dyrektora Centrum Ochrony Dziecka zorganizowana została przez Biuro Delegata KEP ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży we współpracy z Instytutem Statystyki Kościoła Katolickiego SAC oraz Katolicką Agencją Informacyjną.
Biuro Delegata KEP ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży, ISKK, maj / Warszawa