Dla niektórych Jezus to tylko człowiek lub tylko Bóg. Są tacy, którzy twierdzą, że jest rewolucjonistą, a inni utrzymują, że jest postacią wymyśloną. Jezus z Nazaretu jednych fascynuje, pociąga stylem życia, innych oburza, bulwersuje. Jedno jest oczywiste. Nie można obok Jezusa Chrystusa przejść obojętnie.
Jezus Chrystus – pytanie i odpowiedź
Jezus Chrystus w okolicach Cezarei Filipowej dokonuje sondażu opinii publicznej: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” Odpowiedzi na to pytanie znajdują się „na zewnątrz” pytanych. Aby na nie odpowiedzieć, nie potrzeba większego zaangażowania. Wystarczy zebrać informacje na podstawie tego, co ludzie mówią o Jezusie. Uczniowie prześcigają się w odpowiedziach: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Na przestrzeni wieków pojawiły się również inne odpowiedzi. Dla niektórych Jezus to tylko człowiek lub tylko Bóg. Są tacy, którzy twierdzą, że jest rewolucjonistą, a inni utrzymują, że jest postacią wymyśloną przez pierwsze gminy chrześcijan. Jezus z Nazaretu jednych fascynuje, pociąga stylem życia, innych oburza, bulwersuje, budzi agresję. Jedno jest oczywiste. Nie można obok Jezusa Chrystusa przejść obojętnie.
Pan Jezus zadaje także drugie pytanie: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Kieruje je również do nas. Na pierwsze pytanie szukaliśmy odpowiedzi słuchając innych ludzi. Na to drugie, odpowiedzi szuka się w głębinach samego człowieka, w sumieniu, w tym najtajniejszym sanktuarium, gdzie trwa nieustanny dialog stworzenia ze swym Panem.
Z Ewangelii wiemy, że odpowiedzi na drugie pytanie udzielił tylko Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Ale on sam nie jest źródłem tej wiedzy. Została mu dana z wysoka. Objawił ją Ojciec niebieski. Apostoł mówi we własnym imieniu, ale nie w oderwaniu od innych. Pytanie zostało postawione we wspólnocie Kościoła i odpowiedź została udzielona w łączności ze wspólnotą uczniów. Dialog Chrystusa z uczniami dokonuje się w Kościele i dotyczy Kościoła. Poznanie Chrystusa następuje we wspólnocie. Wspólnota przekazuje tę wiarę.
Obok pytania o Jezusa z Nazaretu istotne jest także pytanie o człowieka, o nas. Kim jest człowiek? Kim jestem ja? Jaki sens ma moje życie? Nie jesteśmy sami dla siebie odpowiedzią. Odwróćmy zatem pytania Jezusa i zapytajmy Go o człowieka. Za kogo Bóg uważa człowieka? Odpowiedź odnajdujemy w dziele stworzenia, w historii zbawienia, w Piśmie Świętym. Człowiek jest Bożym stworzeniem, odkupionym przez Chrystusa i uświęcanym Duchem Świętym. Oprócz tych odpowiedzi potrzebujemy także bardziej indywidualnej. A za kogo Panie uważasz mnie? Kim jestem dla Ciebie? W odpowiedzi na pytanie, kim jest Chrystus, Piotr odnalazł odpowiedź na pytanie o siebie samego. W blasku Chrystusowego światła rozjaśnia się tajemnica osoby Apostoła. I my odpowiedzi na pytanie kim jesteśmy, szukajmy na modlitwie, w sakramentach, w sumieniu i życiowych wydarzeniach. Wpatrując się w oblicze Chrystusa Eucharystycznego możemy właściwie interpretować siebie i odczytać zadania jakie nam zostają powierzone.