Utwór ks. Piotra Augustyna Falińskiego z tomu "Nie poukładane alegorie"
księdzu Andrzejowi Plucie
uchwycić czas bez zapamiętania poukładać siebie postawić się na nogi tak twardo a może i twardziej nie uciekać bo to nie wyjście lecz iść przed siebie mimo niepewnej rzeczywistości wypełniać zadanie tak normalnie wygrywać sekundę za sekundą minutę za minutą dzień za dniem aby się spełnić jako CZ?OWIEKNie poukładane alegorie
Inne utwory z tego tomu:
Radość / Moje marzenie / Szczęście .... / Uśmiech / Niedziela Palmowa / Obojętność / Słuchanie / Trzydzieści trzy / Znicz / Zaduszki / Wymiar bożej potęgi / Ciepło matki / Moje spotkanie / Konfesjonał / Otwarcie / Jesień / Poszukiwanie / Labirynt / Nijakość / *** / Jutrzenka / Lekarz / Ilustracja / Matnia / Dynamit / Działanie / Dlaczego się uśmiechasz? / Ucieczka / Moje szczęście / Uchwycić niebo / Dotykanie Boga / Alegoria / Wyliczanka / Światło / Sen o nie znalezieniu / Pamiętanie / Iskierka /
Inne utwory tego autora