Obowiązki zapałki

Kiedy zapałka została spożytkowana
Powinna była spokojnie zgasnąć
Bez protestów
Miała obowiązek oddać siły żywotne
	powietrzu
Żeby jeszcze raz taktowna
	nieruchomość
Okazała się silniejsza niż ekspresja
Miała obowiązek potwierdzić
	mądrości
Filozofów z miast białych cegieł
Miała obowiązek milczeć

Można żałować, że się słuchało
żółtego syku: „Podpalę, podpalę
	wszystko,
Płonąć będzie obrus, firanka,
Karty tej mądrej księgi
	i rozgorączkowany
Asfalt pod nogami
Podpalę, a ty nie przeszkodzisz...”

Bo obowiązkiem zapałki
Jest nie wzbudzać niepokoju,
Kiedy została już spożytkowana

Można się cieszyć, że się przeszkodziło
Jak każdej innej
Zwykłym warunkiem życia

Pszczyńskie Centrum Kultury wydało zbiór wierszy poetów swojego miasta. Są wśród nich uczniowie szkół i autorzy z pewnym dorobkiem literackim. Łączy ich to, że mieszkają w jednym mieście, lubią się razem spotykać i rozmawiać o poezji. Propozycja warta naśladowania. Redaktorem tomiku „...pozory szkła„ jest Wiesława Konopelska. Z tego właśnie zbiorku pochodzi drukowany wyżej wiersz.

opr. mg/mg