Nasza najgłębiej ukryta osobowość

Jean Vanier

Jak pokonać depresję?

ISBN: 978-83-60703-63-2

wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2007

Rozdział VII

Nasza najgłębiej ukryta osobowość

Aby otworzyć drzwi,
potrzebujemy klucza.
Podobnie
potrzebujemy klucza,
by otworzyć
drzwi życia,
drzwi wolności i wyzwolenia.

My, istoty ludzkie, mieszkańcy tego świata, zostaliśmy niewiarygodnie doskonale stworzeni. Każdy z nas ma w sobie tajemniczy obszar, nasze najgłębiej ukryte „ja”, stworzone do radości, do dzielenia się i do serdecznych relacji z innymi. Często jednak owa część naszego jestestwa pozostaje ukryta pod wierzchnią warstwą uczuć i wyobraźni, gniewu i nienawiści, a czasami również pragnienia śmierci. Niekiedy najgłębsze „ja” chowa się za starannie zamkniętymi drzwiami — wówczas tracimy wiarę w siebie.

Do otworzenia drzwi potrzebny nam klucz. Potrzebujemy go również, chcąc otworzyć drzwi serca, aby móc odkryć znaczenie i zarazem rytm naszego życia. Nie wolno nam pozostawać w więzieniu smutku, odmawiając powrotu do życia. Tak więc potrzebujemy klucza, aby otworzyć drzwi do życia, drzwi do wolności.

Kluczem tym jest ufność. Trzeba ufać, że pod warstwą smutku i śmierci leży ukryte nasze prawdziwe „ja”, które jest ważne, jedyne w swoim rodzaju. Owo „ja” ma swoje przeznaczenie. A jest nim wzrastanie do pełni życia.

Nie pozwól
bez reszty
ogarnąć się smutkowi.
Miej wiarę
w ukryte w tobie życie.
Za ciemnymi chmurami
świeci wszak słońce.

Nie pozwól, by bez reszty ogarnął cię smutek. Miej wiarę w ukryte w tobie życie. Za ciemnymi chmurami świeci wszak piękne słońce. Sposobem na to jest „tak”, które mówisz swemu najgłębszemu i najbardziej sekretnemu „ja” ukrytemu za chmurami smutku.

Osoba, z którą zgodzisz się dzielić swój ból, delikatnie i z wielką dbałością pomoże ci tę ukrytą część ciebie odkryć, a następnie docenić ją i pokochać.

Zamiast powtarzać: „Jestem do niczego. Nic nie potrafię, chciałbym zniknąć, umrzeć”, krok po kroku nauczysz się mówić: „Jest mi smutno, mam ochotę umrzeć — nie wiem, skąd to się bierze”. Stopniowo odkryjesz w sobie dwie odmienne płaszczyzny twej istoty: tajemne, ukryte „ja” — źródło twojej osobowości, twojego życia, oraz tę zranioną sferę, która wysyła do twojej świadomości sygnały smutku, odrzucenia i śmierci.

opr. aw/aw