Autosugestia i samoocena - wprowadzenie i spis treści
ISBN: 978-83-60703-94-6
wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2008
Spis treści | |
PRZEDMOWA | 5 |
WPROWADZENIE | 7 |
Aspekt fizyczny | 11 |
Aspekt emocjonalny | 14 |
Aspekt religijny | 16 |
Aspekt umysłowy | 18 |
ZNIEKSZTAŁCENIA KOGNITYWNE | 23 |
1. Filtracja | 23 |
2. Myślenie spolaryzowane | 25 |
3. Uogólnienia | 26 |
4. Czytanie w myślach | 28 |
5. Myślenie katastroficzne | 29 |
6. Personalizacja | 31 |
7. Determinizm | 33 |
8. Strach przed zmianą poglądów | 34 |
9. Rozumowanie emocjonalne | 37 |
10. To inni powinni się zmienić | 38 |
11. Naznaczenie lub osąd - fałsz pierwszego wrażenia | 40 |
12. Obwinianie | 45 |
13. Nadmierne poczucie obowiązku | 47 |
14. Oczekiwanie wdzięczności i rekompensaty | 49 |
15. Mieć zawsze rację | 51 |
16. Pochopna interpretacja | 52 |
17. Uzależnienie od akceptacji innych | 54 |
18. Strach przed popełnieniem błędu | 58 |
19. Strach przed zranieniem innych | 61 |
20. Charakteru nie można zmienić | 63 |
21. Konfrontacje, porównania | 66 |
22. Porażka | 67 |
23. Współczucie | 71 |
24. Perfekcjonizm | 73 |
25. Popadanie w przesadę | 75 |
26. Złość i emocje | 78 |
27. Władza | 82 |
28. Ambicje | 85 |
29. Odsuwanie od siebie problemów | 88 |
30. Seks | 89 |
31. Zazdrość | 93 |
32. Kontrola | 97 |
33. Przesadna powaga | 100 |
34. Chęć przypodobania się | 103 |
35. Duma | 106 |
36. Uzależnienie | 108 |
BŁĘDNE PRZEKONANIA | 111 |
1. Jeśli się kogoś kocha, to koniecznie trzeba myśleć tak samo jak on | 112 |
2. Jeśli tylko pomyślisz o zrobieniu czegoś złego, to tak, jakbyś już to uczynił | 113 |
3. Proszenie innych o pomoc jest oznaką słabości | 115 |
4. Jeśli ktoś kocha cię naprawdę, to bez słów rozumie, czego pragniesz i nie trzeba o tym mówić | 116 |
5. Z czasem mój partner się zmieni | 117 |
6. Osoby naprawdę zakochane nie powinny interesować się innymi | 118 |
7. Jeśli się kocha współmałżonka, należy również kochać jego rodzinę | 119 |
8. Jeśli się czegoś boję i raz uda mi się stawić czoła danej sytuacji, to takie zachowanie staje się automatycznie moim sposobem bycia i reagowania | 120 |
9. Jeśli nie odczuwasz silnych emocji, to znaczy, że już nie jesteś zakochany | 121 |
10. Dobre dziecko pozostaje zawsze silnie związane z rodziną | 123 |
11. Nie można zmieniać zdania | 124 |
12. Zawsze jesteśmy gotowi i otwarci na miłość | 125 |
JAK WYKORZYSTAĆ WCZEŚNIEJSZE RADY ... | 128 |
ZAKOŃCZENIE | 133 |
BIBLIOGRAFIA | 135 |
Moje osobiste i zawodowe doświadczenia sprawiły, że zdałam sobie sprawę, jak wiele problemów psychologicznych i fizycznych ma swoje źródło w niewłaściwym sposobie myślenia. Zastanawiałam się, dlaczego niektórzy ludzie, napotykając ogromne trudności czy walcząc z problemami, -są w stanie przyjąć i zachować pozytywną postawę życiową, podczas gdy inni, będąc w sytuacjach zdecydowanie łatwiejszych, tracą ducha, popadają w przygnębienie czy depresję, a w każdym razie negatywnie oceniają swoje życie.
Wielu autorów, wśród których zacytuję Becka, Ellisa, Harpera, jest zdania, że to nie sytuacje życiowe determinują poczucie szczęścia lub nieszczęście danej osoby, ale jej interpretacja faktów, a w konsekwencji jej postawa w stosunku do przeciwności losu. Ostatecznie należy przyjąć, że dwie osoby znajdujące się w takiej samej sytuacji mogą reagować odmiennie i ma to związek z ich sposobem myślenia.
Niestety, dzieje się tak dlatego, że z kulturą dziedziczymy całą masę mylnych idei i przekonań, które następnie przekazujemy dzieciom, ugruntowując w nich uczucia nieadekwatności, strachu, depresji i samotności.
Czasami także środki masowego przekazu przyczyniają się do umacniania w nas tych błędnych przekonań opartych na czynnikach zewnętrznych, takich jak: uroda, sukces, bogactwo, proponując normy "nieludzkie" (jak to zwykłam określać) naszego "być", zasady regulujące nasze życie, które oddalają człowieka od szczęścia, od niego samego i od innych ludzi.
Jeśli nie zaczniemy wpływać na nasze myślenie, zostaniemy niewolnikami perwersyjnego, negatywnego mechanizmu interpretacji rzeczywistości, który pomimo naszego wielkiego wysiłku sprawia, że żyjemy w lęku, smutku, w ciągłym porównywaniu się i we współzawodnictwie z innymi. Dlatego pomyślałam, że warto napisać tę książkę. Przeanalizowałam w niej poszczególne błędne idee i przekonania, nazwane nieracjonalnymi, by w ten sposób pomóc czytelnikom krytycznie odnieść się do nich, a zarazem wesprzeć w odnalezieniu idei, myśli bardziej racjonalnych, które należy pielęgnować.
Przeczytajcie uważnie, przyjrzyjcie się wszystkim błędnym ideom i przekonaniom, wyodrębnijcie te, którym dotychczas hołdowaliście, zastąpcie je innymi, poprawnymi. Ich główne założenia powtarzajcie wielokrotnie w ciągu dnia przez około trzy miesiące. Pamiętajcie, że nasze błędne poglądy wynikają z tego, że przez wiele lat przekonywali nas do nich nasi wychowawcy, a potem my sami powtarzaliśmy, że to, co oni nam przekazali, jest właściwe.
Ja również musiałam rozpoznawać moje błędne przekonania i dużo nad nimi pracować, ale zapewniam was, że było warto!
opr. aw/aw