Vademecum bierzmowanych i katechetów - fragmenty
ISBN: 978-83-7505-440-8
wyd.: WAM 2010
Spis treści | |
Przedmowa | 7 |
Listy otwarte... do Ducha Świętego (bp Michele Seccia) | 11 |
„Otrzymacie moc Ducha Świętego” (Dz 1, 8) | 11 |
W związku z bierzmowaniem | 14 |
Bierzmowanie — kiedy? | 17 |
Gdybyś znał dar Boży | 18 |
Czas Ducha | 20 |
Promotorzy jedności | 22 |
Poszukiwanie skarbu | 26 |
Duch czy ciało? | 26 |
A uczucia? | 29 |
Nie tylko święci | 34 |
Kto nie myśli jak ja | 37 |
Po jakiej stronie się opowiedzieć? | 41 |
Kim jest Duch? | 45 |
Nie tylko symbole | 45 |
Widzę, nie widzę | 48 |
Pragnienie duszy | 51 |
Rozpoznać Go po owocach | 56 |
Dzień po dniu | 60 |
Kompas wskazujący kierunek | 60 |
Niespodziewana odwaga | 64 |
Smak życia | 69 |
Ciekawość poznania | 72 |
Ufność maluczkich | 79 |
Bóg i pieniądz | 81 |
Miejsca i czasy | 83 |
Miejsca do mieszkania | 83 |
Ciało | 83 |
Dom | 86 |
Ulica i plac | 87 |
Wszędzie | 87 |
Nadawać sens wydarzeniom | 89 |
Czas radości | 94 |
Patrzeć dalekosiężnie | 97 |
Miłość to jest... | 101 |
Jestem zakochany | 101 |
Poglądy drugiego | 106 |
Wartość mówienia „nie” | 109 |
Ryzyko zawarcia małżeństwa | 113 |
Dyskretny przyjaciel | 119 |
Płodni w miłości | 123 |
Duch Święty między objawieniem a Urzędem Nauczycielskim Kościoła (bp Michele Seccia) | 129 |
Obietnica Ducha | 130 |
Duch ojców | 135 |
Duch w nauczaniu Kościoła | 149 |
Duch „wewnętrzny nauczyciel” | 154 |
Modlitwy i wezwania do Ducha Świętego | 162 |
Adsumus | 162 |
Veni, Creator Spiritus | 163 |
Veni, Sancte Spiritus | 164 |
Do Maryi w Wieczerniku | 166 |
Bierzmowanie — i co dalej? Powszechne doświadczenie mówi nam, że po otrzymaniu sakramentu, który zwykle kończy wtajemniczenie chrześcijańskie, wysoki odsetek młodzieży przestaje chodzić do kościoła! Zostawiając na boku vexata quaestio, czy rzeczywiście bierzmowanie, a nie udział w Eucharystii stanowi dopełnienie i szczyt wtajemniczenia w życie wiarą, otwarty pozostaje problem odłączenia się od wspólnoty kościelnej właśnie w momencie, w którym powinien się ujawnić skutek otrzymanego daru Ducha Świętego, jak to się stało z apostołami w poranek Pięćdziesiątnicy.
Niestety, rodziny i młodzież uważają swoje zaangażowanie w wykształcenie katechetyczne za zakończone czasami już po Pierwszej Komunii, ale większość po bierzmowaniu. I z pewnością niemało jest takich, którzy odkładają ten sakrament dojrzałości chrześcijańskiej na nieokreślony czas albo ewentualnie na okres bezpośrednio poprzedzający zawarcie małżeństwa, kiedy jest on obowiązkowy ze względu na parafialne „procedury biurokratyczne”. Młodzież ma inne priorytety: przyjaciele, sport, komputer, muzyka, zainteresowania, które stają się coraz bardziej natarczywe, podsycane przez media i połączone holdingi. Pewną rolę odgrywa także chęć pokazania, że jest się już dorosłym, podczas gdy bierzmowanie jest mentalnie wiązane z katechizacją. Wśród wielu przyczyn kulturalnych, psychologicznych, socjologicznych i relig? nych nie można pominąć pewnego stwierdzenia — prawdę mówiąc, dość gorzkiego po ponad czterdziestu latach od Soboru Watykańskiego II, który został określony jako wydarzenie Ducha, nowa Pięćdziesiątnica minionego wieku (1962-1965) — Duch Święty pozostaje najmniej znany spośród Trzech Osób Trójcy dla większości ludzi1. Łatwiej jest zestroić się z Chrystusem historycznym niż z czystym Duchem, który wymyka się intelektowi i wyobraźni.
Postanowiliśmy podjąć próbę wypełnienia tej luki, aby pomóc młodym ludziom lepiej poznać Ducha, tego nieznanego, wychodząc od ich codziennego życia, wyborów, których chcąc nie chcąc muszą dokonywać, a które wymagają dodatkowej dawki inteligencji i mądrości, gdyż w końcu warunkują całe przyszłe życie. Poniższy tekst jest w gruncie rzeczy wezwaniem do uchwycenia owocnych i tajemniczych relacji między doświadczeniem życia codziennego a Słowem, które rozbrzmiewa w Kościele, poprzez odkrywanie bogatych związków między wydarzeniem, refleksją-medytacją, decyzją i praktyką życia, zostawiając każdej dziewczynie i każdemu chłopakowi całą godność i odpowiedzialność niezbywalnego zadania interpretacji, które przynależy im jako osobom stworzonym „na obraz Boga”.
Postanowiliśmy napisać tę książkę „na sześć rąk”, aby połączyć nasze kompetencje, a zarazem ucieleśnić ten obraz Kościoła jako tworzonego przez prezbiterów i świeckich, przez biskupa i parę małżonków, w relacji płodnej wzajemności. Potrójny podpis podkreśla to współdzielenie inspiracji i wspólne przeglądnięcie tekstu na koniec — również dokonane w świetle Ducha Świętego — nie odbierając niczego z odpowiedzialności każdego autora. Każdy tekst został bowiem napisany osobiście przez poszczególnych autorów, choć wszyscy czerpią ze wspólnego bagażu wiary.
1 Niniejszy tekst podejmuje na nowo i dostosowuje do młodych tematy omówione we wcześniejszej publikacji: L'amico discreto. Lo spirito raff orza e vivifica l'amore coniugale, Eff ata Editrice, Cantalupa 1999, z dołączonymi artykułami biskupa Michele Seccia, tworzącymi rozdziały: Listy otwarte... do Ducha Świętego oraz Duch Święty między objawieniem a Urzędem Nauczycielskim Kościoła.
opr. aw/aw