Twoje życie, jakie było, takie było. Bóg to wie. Ważne, aby nie umknęło ci twoje 'teraz'
Cykl rozważań na Wielki Post 2014: "Duchowe inspiracje".
To kwestia zaufania Bogu, czy potrafimy Mu oddać pewne sprawy z naszego życia. Przeszłość to często piękne i ważne doświadczenia, ale bywają również te trudne. Te sprawy były, minęły. „Dziś” jest nowym doświadczeniem, darem, który pragnie ofiarować Bóg. Przeszłość nie może być kotwicą, która nas zatrzymała i która uniemożliwiła nam pójść dalej.
Często odnosimy się do naszej przeszłości, mówiąc: „Bo kiedyś tak było” albo „Bo tam, wtedy to było tak i tak…”. Takie postępowanie może wprowadzić nas w pułapkę zamknięcia się na teraźniejszość i przyszłość, żyjąc tylko tym, co było w przeszłości. Życie, to nie kwestia odgrywania, powtarzania scen. Nowy dzień to coś zupełnie nowego, coś czego trzeba się uczyć, na co trzeba się otworzyć. Tylko całkowite zaangażowanie w „teraz” pomoże nam we właściwy sposób przyjąć dary i zadania, które wraz z tym „teraz” przychodzą do naszego życia.
Życie chrześcijanina to codzienność umieszczona w nadziei, którą jest życie wieczne. Ta perspektywa jest do osiągnięcia, to jest nasz główny cel. Obracając się nieustannie wstecz, możemy potykać się o każdą chwilę naszego życia, tracąc to wszystko, co tak starannie do tej pory zbieraliśmy. Człowiek jest tak fizycznie ukształtowany, aby móc obserwować to wszystko, co przed nim. Obejmujemy duży stopień, rozpościerającej się przed nami perspektywy. Oczy i głowa a później serce powinny być skupione na tym, co kładzie przed nami Bóg. W tym, co daje nam „teraz” Bóg, jest ono narzędziem służącym do wypełnienia zarówno „teraz” jak i „później”. Tylko właściwie przeżywając „teraz”, właściwie będziemy przeżywać każdą chwilę życia. Życie to okazja do dojrzewania, dlatego każde „teraz” ma służyć nam w odkrywaniu i realizowaniu tej dojrzałości, zarówno fizycznej, duchowej, jak i też emocjonalnej. Kiedy będziemy zbyt rozkojarzeni, może nam umknąć wiele ważnych wydarzeń, które mogłyby nas w każdym względzie ubogacić.
opr. aś/aś