Chrześcijanin nie będzie szukać dla siebie przywilejów..

Anna Maria Canopi Kazanie na Górze drogą nawrócenia ISBN: 978-83-7580-003-6 wyd.: Wydawnictwo Salwator 2008

Wybrane fragmenty Wprowadzenie Błogosławieństwa Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie Ubogi w pełnym tego słowa znaczeniu Dobrowolne ubóstwo W pierwszym błogosławieństwie zawarte są wszystkie inne Chrześcijanin nie będzie szukać dla siebie przywilejów..

Chrześcijanin nie będzie szukać dla siebie przywilejów..

Chrześcijanin nie będzie szukać zatem dla siebie szczególnych przywilejów czy „wygód”, na które nie wszyscy mogą sobie pozwolić; przeciwnie — wyróżniać się będzie prostotą i skromnością, zadowolony, że ma wszystko to, co najuboższe i zwyczajne (por. RB 7, 49). Taka postawa dotyczy nie tylko materialnego aspektu życia, ale także dóbr duchowych. Chrześcijanin będzie zatem zawsze uważał się za ostatniego spośród wszystkich, jednak nie tylko w słowach — byłoby to bowiem zamaskowaną pychą — ale czując się tak w głębi serca (RB 7, 51). Wzorem dla niego jest w istocie Jezus. Wpatrując się w Niego, starając się do Niego upodobnić, będzie prawdziwie błogosławiony; nie utraci pokoju z powodu lęku, że zostanie mu odebrane to, co już do niego należy: jego Panem jest Ubogi; tym bardziej nie ogarnie go żądza posiadania tego, czego nie ma; jego Mistrz zaprasza go do przyglądania się ptakom podniebnym i liliom polnym; w ten sposób będzie mógł odkryć oblicze Boga — Ojca dobrego i przewidującego (por. Mt 6, 25-34).

Człowiek prawdziwie ubogi jest pogodny i przepełniony szczęściem, wolny od trosk będących rezultatem posiadania i od dręczącego niepokoju płynącego z chęci obrony siebie i zgromadzonych dóbr.

Zanurzeni jesteśmy w świecie przesiąkniętym konsumpcjonizmem i hedonizmem i trudno jest nam uwolnić się od mentalności, wedle której źródłem szczęścia mają być przyjemność i posiadanie. Dlatego jak nigdy dotąd potrzebna jest modlitwa o głębokie nawrócenie, które przywróciłoby wszystkim radość życia w prostocie.

Niech modlitwa autora O naśladowaniu Chrystusa stanie się nasza:

Pozwól,
najsłodszy i najukochańszy Jezu,
bym zawsze szukał w Tobie wytchnienia,
przedkładając Ciebie nad wszelkie stworzenie,
nad zdrowie, piękno,
chwałę, zaszczyty,
władzę, godność,
wiedzę i umiejętność,
bogactwo, sztukę,
sławę, pochwały,
czar i pociechę. (...)
Doprawdy, Ty, Panie, mój Boże,
jesteś Najlepszy, lepszy od wszelkiego dobra,
Tyś Najwyższy, Wszechmocny,
Ty jesteś źródłem
wszelkiej pociechy i słodyczy (...)
W Tobie były i będą złączone
i doskonałe wszelkie dobra.
Zbyt znikome i niewystarczające
jest dla mnie wszystko,
co dajesz mi, nie dając siebie,
moje serce nie może w pełni
radować się i być spokojne,
jeśli wznosząc się 
nad wszelki dar i stworzenie,
nie spoczywa w Tobie (III, 21, 1-2).
Tak, prawdziwie błogosławieni
ubodzy w duchu,
szukają jedynie Ciebie,
Panie!
Pozwól nam zakosztować tego błogosławieństwa:
niech zawsze będzie pieśnią naszego serca 
i uczyni z nas radosną wieść o pokoju
dla wszystkich ubogich.

opr. aw/aw