O naśladowaniu Chrystusa i o pogardzie dla wszystkich próżnych rzeczy na świecie

Tomasz a Kempis tłumacz: Jan Ożóg SJ O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA ISBN: 978-83-7767-890-9 wyd.: Wydawnictwo WAM 2014

Spis wybranych fragmentów Wprowadzenie O naśladowaniu Chrystusa i o pogardzie dla wszystkich próżnych rzeczy na świecie O naśladowaniu Chrystusa i o pogardzie dla wszystkich próżnych rzeczy na świecie

Księga pierwsza

NAPOMNIENIA POŻYTECZNE DLA ŻYCIA DUCHOWEGO

ROZDZIAŁ 1

O naśladowaniu Chrystusa
i o pogardzie dla wszystkich próżnych rzeczy na świecie

1.
Pan mówi: Kto za Mną idzie, nie chodzi  w ciemności¹.

2.
To są słowa Chrystusa, które nas uczą, że jeżeli chcemy otrzymać prawdziwe światło i wolność od jakiejkolwiek ślepoty serca, powinniśmy naśladować Jego życie i sposób postępowania.

3.
Najważniejszym naszym dążeniem niech się zatem stanie rozmyślanie nad życiem Jezusa Chrystusa.

4.
Nauka Chrystusa stoi ponad wszelkie pouczenia, jakie nam dają święci, toteż człowiek pełen ducha mógłby w niej odnaleźć głęboko ukrytą mannę.

5.
Tak się jednak dzieje, że ludzie, chociaż często słuchają Ewangelii, w małym stopniu odczuwają jej potrzebę, nie mająbowiem w sobie Chrystusowego ducha.

6.
Tymczasem ten, kto chce w pełni i ze smakiem zrozumieć to, co mówi Chrystus, musi się starać do niego dostosować całe swoje życie.

7.
Cóż ci pomoże, że rozprawiasz głęboko o Trójcy Świętej, jeżeli ci brakuje uniżenia, wskutek czego nie podobasz się Trójcy Świętej?

8.
Zaprawdę, to nie głębokie słowa sprawiają, że się człowiek świętym i sprawiedliwym staje, lecz życie cnót pełne tego dokonuje, że jest on Bogu miły.

9.
Bardziej bym chciał odczuwać skruchę niż znać jej definicję.

10.
Choćbyś znał całe Pismo Święte do ostatniej strony i wszystkie wypowiedzi filozofów, w czym by ci to wszystko pomogło bez miłości Boga i bez Jego łaski?

11.
Marność  nad  marnościami  i  wszystko  marność²oprócz tego, że się kocha Boga i Jemu samemu się służy.

12.
To jest właśnie szczyt mądrości, jeżeli ktoś przez pogardę świata zmierza do Królestwa niebieskiego.

13.
Na próżno się zatem ten trudzi, kto bogactw na zgubę przeznaczonych szuka i w nich pokłada nadzieję.

14.
Na próżno także ten się trudzi, kto o zaszczyty zabiega i wysokie stanowiska się stara.

15.
Na próżno się trudzi ten, kto za tym, czego ciało pragnie, idzie, a także ten, kto tego pragnie, za co potem trzeba będzie ponieść wielką karę.

16.
Na próżno ten się trudzi, kto długiego życia pragnie, a mało dba o to, by to życie dobre było.

17.
Na próżno ten się trudzi, kto tylko na to obecne życie zważa, a nie patrzy do przodu na to, co się stanie.

18.
Na próżno ten się trudzi, kto to kocha, co bardzo szybko przemija, a nie spieszy tam, gdzie trwa radość wieczna.

19.
To powiedzenie często sobie przypominaj, że nie nasyca się oko widzeniem ani się  ucho napełnia słyszeniem³.

20.
Staraj się zatem serce własne odrywać od umiłowania tego, co widzialne, a samego siebie ku temu, co niewidzialne, kieruj.

21.
Ci bowiem, którzy za zmysłowością swoją idą, kalają sumienie i tracą łaskę Bożą.

¹ J 8, 12.

² Koh 1, 2.

³ Koh 1, 8.

opr. ab/ab