"Otwórzcie drzwi Chrystusowi!"

Podczas Mszy Świętej z okazji uroczystej inauguracji swojego pontyfikatu św. Jan Paweł II wypowiedział słowa, które w tamtym czasie odbiły się głośnym echem w całym Kościele: „Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”. Chciałbym na nowo podjąć to zaproszenie i powyższe zdanie uczynić tematem naszych rozważań. Zawiera ono bowiem typowy program „przygotowania”. Otwarcie drzwi Chrystusowi oznacza to samo fundamentalne działanie, o którym mówił Jan Chrzciciel, kiedy nawoływał do przygotowywania drogi dla Pana (por. Mt 3, 3).

Od zawsze ważne miejsce w  liturgii zajmują znane słowa psalmu: „Bramy, podnieście swe głowy! Powstańcie, wrota odwieczne! Niech wejdzie Król chwały!” (Ps 24, 7). Według jednej z interpretacji psalm ten odnosi się do momentu, w którym Arkę Przymierza wniesiono do Jerozolimy i tymczasowo umieszczono przypuszczalnie w  miejscu wcześniejszego kultu lokalnego bóstwa. Wejście do tego miejsca mogło być zbyt wąskie, dlatego trzeba było je poszerzyć, żeby wnieść Arkę do środka. W takim wypadku ożywiony dialog: „Otwórzcie drzwi...

fragment pochodzi z książki: Raniero Cantalamessa W CO WIERZYSZ? Rozważania na każdy dzień ISBN: 978-83-277-1079-6 wyd.: Wydawnictwo WAM 2016

Niech wejdzie Król chwały!”, byłby odtworzeniem — podobnie jak w liturgii podczas śpiewu psalmu responsoryjnego — dialogu między ludźmi, którzy wnosili Arkę, a tymi, którzy oczekiwali na nią wewnątrz.

W interpretacji ojców Kościoła bramy, o których mowa w tym psalmie, są wrotami piekieł, do których zstępuje Chrystus, bądź wrotami niebios, które otwierają się na Jego przyjęcie podczas wniebowstąpienia. Są to również drzwi serca człowieka. „Każdy człowiek ma własne drzwi, przez które wchodzi Chrystus” — pisał św. Ambroży, odwołując się do omawianego psalmu.

Drzwi zawsze miały głębokie znaczenie symboliczne, zwłaszcza w  Piśmie Świętym. Przejście z  zewnątrz do wewnątrz, ze świata zewnętrznego do wewnętrznego oznacza bowiem bezpieczeństwo, komunikację, spotkanie, bliskość i tajemnicę. Jedynymi wielkimi drzwiami, jakie człowiek może otworzyć Chrystusowi lub je przed Nim zamknąć, są drzwi wolności od grzechu: „Chrystus nas wyzwolił, abyśmy byli wolni” (Ga 5, 1).