Kobiety podczas publicznego nauczania Chrystusa (fragmenty)

Fragmenty książki "Jezus a Kobiety" o Nowym Testamencie, będącym bogatym źródłem wiedzy o naturze i przeznaczeniu człowieka, rozumianym również w kategorii jego płciowości

o. Tomasz Dąbek

Jezus a Kobiety

ISBN: 978-83-61-533-06-1
wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2008

Wybrane fragmenty

Wstęp

Kobiety w Ewangeliach Dziecięctwa (fragment)

Kobiety podczas publicznego nauczania Chrystusa

Trzy pierwsze Ewangelie, które mają wiele wspólnego materiału, nazywamy synoptycznymi, od greckiego słowa synorao — patrzeć, oglądać razem, od którego pochodzi imiesłów - synoptikos (razem widzieć, ogarniać wzrokiem — by dostrzegać podobieństwa i różnice). W języku greckim imiesłowy są używane znacznie częściej niż po polsku i jest więcej ich form.

Za najstarszą uważa się Ewangelie św. Marka. Ewangelie św. Mateusza i św. Łukasza mają z kolei stosunkowo dużo materiału wspólnego, którego nie ma u św. Marka. Dawniej uważano, że pierwsza powstała Ewangelia św. Mateusza, a Ewangelia św. Marka jest jej skrótem. W pracach naukowych zwykle zaczyna się od danych Ewangelii św. Marka, ale ponieważ w porządku kanonu (oficjalnego spisu) ksiąg biblijnych, za którym idzie większość wydań Pisma Świętego, jest Ewangelia św. Mateusza, my od niej zaczniemy nasze cytaty. Będziemy także mówili o ewentualnych różnicach u pozostałych synoptyków oraz dodawali to, co przekazuje najpóźniej napisana Ewangelia św. Jana, starając się mniej więcej odtworzyć porządek czasowy wydarzeń podczas publicznej działalności Pana Jezusa. W razie potrzeby połączymy podobne wypowiedzi na jeden temat wygłoszone podczas różnych etapów pracy Jezusa.

Według świętego Jana przed rozpoczęciem nauczania Jezus razem ze swymi uczniami, matką i braćmi (ciotecznymi lub stryjecznymi) był na weselu w Kanie Galilejskiej:

„Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa.² Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.³ A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina».⁴Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? [Czyż] jeszcze nie nadeszła godzina moja?»⁵ Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».⁶ Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.⁷ Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi.⁸ Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci zaś zanieśli.⁹ A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem — nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli — przywołał pana młodego¹⁰i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».¹¹ Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

¹² Następnie On, Jego Matka, bracia i uczniowie Jego udali się do Kafarnaum, gdzie pozostali kilka dni” (J 2,1-12).

Nowożeńcy mogli być spokrewnieni z Maryją i Ona z troską obserwowała trudną sytuację, kiedy brak wina mógł nie tylko świadczyć o ubóstwie rodziny, ale także w powszechnym odczuciu symbolicznie oznaczać w przyszłości braki w małżeńskiej miłości i wierności. Dlatego z wiarą zwróciła się do swego Syna - nie prosiła o nic konkretnego, ale wskazała na brak wina. Tytuł, jaki Jezus do Niej zastosował, nie jest wyrazem braku szacunku dla rodzinnych więzów, ale wskazaniem, że Maryja zaczyna pełnić funkcje Niewiasty zapowiedzianej w Protoewangelii — po upadku pierwszych rodziców (Rdz 3,15). Rozpoczyna się godzina Jezusa, pierwszy znak Jego Boskiej mocy, dokonany w sposób bardzo dyskretny i zarazem skuteczny. Matka jest z Nim, udaje się do Kafarnaum, gdzie potem wiele nauczał. Nie ma wzmianki o Józefie, choć św. Jan wspomina jego imię, znanego jako ojca Jezusa (J 6,42), co może wskazywać, że prawdopodobnie już umarł. Wspominani są natomiast bracia, czyli kuzyni, dalsi krewni, którzy podczas nieobecności Jezusa uważali, że mogą wywierać wpływ na Jego matkę (por. Mt 12,46-50 par.). Oni także powoli dojrzewali do wiary (por. J 7,3-9, kiedy jeszcze chcą po ludzku traktować misję Jezusa i Dz 1,14, kiedy razem z Maryją, Apostołami, uczniami Jezusa i niewiastami trwają jednomyślnie na modlitwie po Jego wniebowstąpieniu).

W dalszych rozważaniach będziemy po kolei wyszukiwali wzmianek o kobietach w Ewangelii św. Mateusza, porównywali je z równoległymi tekstami św. Marka i św. Lukasza i w razie potrzeb podawali, co mówi o kontaktach Jezusa z kobietami i o Jego naukach, w których występują kobiety, na odpowiednim etapie Jego publicznej działalności Ewangelia św. Jana.

W związku z misją św. Jana Chrzciciela nie ma wzmianek o kobietach, tylko ogólnie o tłumach, w których byli przede wszystkim mężczyźni, co nie wykluczało udziału kobiet, jednak....

opr. aw/aw

« ‹ 1 › »

oceń artykuł