Zarys wiary: Urzędy i posługi we wspólnocie

Zarys wiary - katechizm

URZĘDY I POSŁUGI WE WSPÓLNOCIE

Jezus wybrał niektórych spośród tych, którzy poszli za Nim, i powierzył im specjalne zadania. Byli to jego uczniowie. „Wysłał ich przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał” (Łk 10, 1) i polecił im: „Uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was Królestwo Boże” (Łk 10, 9).

Wśród uczniów było dwunastu, których specjalnie powołał i posłał - dwunastu Apostołów. Spomiędzy nich trzej: Szymon, Jakub i Jan zostali wysunięci na czoło. W końcu wybrał Jezus Szymona i powołał go na Piotra, to znaczy - na „Skałę”, na której pragnął oprzeć swój Kościół (Mt 16, 18).

O rozmaitych zadaniach spełnianych przez uczniów mówi historia Kościoła. Wraz z rozwojem Kościoła zaznaczała się coraz bardziej potrzeba pełnienia w nim przez mężczyzn i niewiasty różnych funkcji, zadań. Aby wspólnota wierzących mogła głosić słowo Boże, potrzebni są kaznodzieje, katecheci i misjonarze. Musi ona też oddawać publicznie cześć Bogu. A do tego niezbędni są ci, którzy posiadają prawo przewodniczenia liturgii. Wreszcie Kościół, jako wspólnota służebna, potrzebuje osoby niosącej posługę miłości wobec potrzebujących.

Praca we wspólnocie nie jest zadaniem tylko tych, którzy piastują specjalne urzędy. Każdy chrześcijanin ma jakieś powołanie, jakiś &#8222charyzmat” w Kościele. Każda wspólnota tym pełniej angażuje się w służbę Królestwa Bożego, im lepiej poszczególni jej członkowie rozpoznają swe powołanie i więcej otrzymują możliwości do jego spełnienia.

W Kościele istnieje wiele urzędów i rodzajów posługiwań. Tak pisze o nich św. Paweł:
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan. (...)
Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce (1 Kor 12, 4. 5. 11).

opr. mg/lb