Spis treści i nota od wydawcy
Redakcja
Elżbieta Konderak
Nihil obstat
Polska Prowincja Dominikanów
o. Maciej Zięba, Prowincjał
Reg. Prow. Nr 562/04, Warszawa, 15 XI 2004
Copyright © by LIST
Kraków 2004
ISBN 83-913496-7-5
Spis treści |
|
Od wydawcy | |
Powołanie |
|
Kapłan, czyli człowiek, który błaga za lud |
|
Tożsamość księdza |
|
rozmowa o kapłaństwie |
|
Nasz kolega Pan Bóg. Pan z tobą, panie rzeźniku. Zerwane więzi. Łaska różowych okularów. |
|
Każdy z nas jest królem, kapłanem i prorokiem |
|
Weź krzyż na drogę |
|
Wejście we wspólnotę. Znak tortur. Pojednanie.Gdzie słońce wschodzi. Liczby i proporcje. Boże usprawiedliwienie. Wąż. Pieczęć. Sposób na demony. „Obrzezanie serca”. Zbyt blisko. |
|
O modlitwie |
|
rozmowa o rozszerzaniu świadomości |
|
Stać się sobą, aby pomagać innym, |
|
czyli o towarzyszeniu duchowym |
|
Starzec w Egipcie z początku IV wieku. Ruch pustelniczy św. Antoniego. Formacja mnicha, czyli jak wytrzymać z samym sobą. Wytrwanie w miejscu, czyli granice wolności ducha. Modlitwa jako bezustanna formacja. Posłuszeństwo jako droga rozeznawania. Upokorzenie jako metoda spotkania z rzeczywistością. Uczeń ujawnia najskrytsze myśli przed mi strzem. Miłosierdzie i łagodność mistrza wobec ucznia. Efekt formacji, czyli mnich w spotkaniu z innymi. |
|
Pokora czyli spotkanie z rzeczywistością |
|
Trzej sprawcy upokorzeń. Przyjąć upokorzenie. To mnie przerasta. |
|
czyli o narodzinach i praktyce modlitwy powtarzalnej |
|
O samopoczuciu. Nie ty pierwszy masz problem. Modlitwa nieustanna. Modlitwa powtarzalna. A co z gniewem i złością? Dwa kierunki rozwoju modlitwy powtarzalnej. Poznawanie Boga jako modlitwa. Jeśli nie rozumiesz — kochaj. Ratunek, jaki daje liturgia. |
|
czyli o wspólnej modlitwie małżonków |
|
Czy małżonkowie powinni się modlić wspólnie? Czasem trudno modlić się wspólnie. Raczej nie improwizować. Poszukuj wiedzy religijnej, ale nie uciekaj od problemu. |
|
Dwie zasady czytania Bożych znaków |
|
Czy to możliwe, że Bóg mówi cały czas? Tak zwane przypadki i Objawienie. Pierwsza zasada: wierności i miłosierdzia. Biblia „na chybił trafił”. Miłość mimo zdrady. Pokusa jako znak. Druga zasada: zaufania Bogu. Bóg się nie mści. Cuda jako znaki. Czy możemy prosić Boga o znak dla siebie? |
|
Spotkać Maryję |
|
Według Łukasza. Program duchowy. Nowe macierzyństwo. Strażniczka wierności. Bóg tajemnicy. Niech mi się stanie wszystko. Wbrew logice. Nauczyć się wierności. Szkoła wielkich dzieł. |
|
Liturgia otwarta na Boga i ludzi |
|
rozmowa o rewolucji w liturgii |
|
O liturgii dominikańskiej |
|
Liturgia Godzin — przygotowanie i przedłużenie Eucharystii. Źródła tekstów modlitwy. Treść Liturgii Godzin. Modlitwa Ojcze nasz jako kulminacja. O zachowaniu podczas modlitwy. Co dalej? |
|
Sakramenty |
|
Co się stało na początku świata |
|
Masz w sobie to pęknięcie. Człowiek nie chciał czekać. Nie był też pewien podobieństwa do Boga. Ten, który uczy czekać. Dlaczego chrzest wszystkiego nie naprawił? Chrzest a koniec czasów. |
|
Ku światłu |
|
rozmowa o wtajemniczaniu |
|
Bierzmowanie |
|
rozmowa o tym, czego uczy Duch Święty |
|
Eucharystia — znaczy dziękczynienie |
|
Wolność w spowiedzi |
|
Pytania. Między penitentem a spowiednikiem. Czym jest spowiedź? Zadanie spowiednika: chronić wolność sumienia. Podsumowanie. |
|
Pięć warunków dobrej spowiedzi |
|
Rachunek sumienia. Grzechu nie można wyznać komukolwiek. Dziesięć Przykazań czy Kazanie na Górze. Grzech to coś konkretnego. Żal za grzechy. Rozum, nie emocje. Światło, które nie pochodzi ode mnie. Sumienie wolne i zniewolone. Postanowienie poprawy. Czas na zmianę. Szczera spowiedź. Cały świat jest zainteresowany moim pojednaniem. Spróbuj siebie powierzyć. Nie stawiaj warunków. Daj szansę spowiednikowi. Zadośćuczynienie. Pokuta niezbyt surowa, ale konkretna. Kiedy człowiek nie może zapomnieć. |
|
Kiedy po pomoc przychodzi człowiek, |
|
który myśli, że jest homoseksualny |
|
Jak wielkim jesteś egoistą! |
|
rozmowa o tym, |
|
jak Bóg działa w małżeństwie |
|
Cztery rozmowy o przyjaźni i miłości |
|
Przyjemność zwana rozmową z przyjacielem |
|
Chrześcijaństwo: asceza czy przyjemność? Co to jest rozmowa? Nasze gry. Czas i przyjaźń. |
|
Przyjaźnić się i nie utracić wolności |
|
Seks i nieskończoność |
|
rozmowa o czystości |
|
O czym mówi św. Jan. Czyste oczy, czyli bocian z nogami gęsi. Czysta gra. Uporać się z seksualnością. |
|
rozmowa o trudach małżeńskiej jedności |
|
Odkrywamy tylko cień tej tajemnicy. O jedności. Czy wszyscy jesteśmy powołani do małżeństwa. Nie wszyscy potrafią. Małżeństwo czy leasing? |
Teksty zgromadzone w tej książce powstały na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Ukazywały się najczęściej w miesięczniku LIST, choć niektóre zostały opracowane specjalnie dla tej książki. Cztery z nich opublikował wcześniej miesięcznik „W drodze”.
Historia poszczególnych artykułów jest sama w sobie dość ciekawa. Właściwie wszystkie te artykuły i wywiady, które ukazały się w LIŚCIE, powstały w odpowiedzi na „nierozwiązywalne” problemy, z którymi spotykali się w swojej pracy redaktorzy. Bardzo często zdarzało się tak, że kolejny numer miesięcznika był już gotowy, już miał iść do druku, a jednak wszyscy czuli, że czegoś mu brakuje, że gdzieś między różnymi artykułami czai się coś niedopowiedzianego, i że ten brak być może spowoduje, że czytelnik nie usłyszy jakieś ważnej myśli Kościoła na podjęty temat. Wtedy zazwyczaj zapadała decyzja: trzeba jeszcze zapytać ojca Mirosława.
Im głębiej sięgają pytania dziennikarza, tym mocniejsze, bardziej dotykające i nie pozwalające o sobie zapomnieć są odpowiedzi Autora. Tematy często zbanalizowane przez współczesność, jak małżeństwo, kapłaństwo czy modlitwa, wyrażone w nowy sposób nabierają blasku i stają się bliskie. Wypowiedziane najczęściej bardzo osobiście, na długo pozostają w pamięci czytelnika. Zebrane w jednym tomie wyraźniej ukazują pewną wewnętrzną ideę Autora leżącą u pod staw każdej wypowiedzi. Tą wewnętrzną ideą jest nastawienie na więź, zaufanie i wierność. Przenika ona zarówno teksty mówiące o przyjaźni i miłości, jak i te, które dotyczą modlitwy i powołania.
Elementem przyciągającym uwagę jest również język. Nawet te teksty, które nie są wywiadami, powstały w wyniku rozmowy, stąd ich żywy, często nawet potoczny język. Bo każdy człowiek zmuszony do patrzenia w oczy rozmówcy inaczej dobiera słowa i inaczej konstruuje zdania, niż wtedy, gdy wypowiada swoje myśli zza biurka. Czuje się w tych wypowiedziach trud znajdowana nowych nazw i nowych sformułowań na określenie prawd, znanych często od zarania Kościoła. Ryzyko odsunięcia na bok wytartych formuł używanych czasem w przekazywaniu wiary, z pewnością się opłaciło — odczucie szczerości i prawdziwości kontaktu udziela się każdemu, kto czyta te teksty.
Ela Konderak
opr. aw/aw