Father Justin Rosary Hour: Pokuta - 04

Oprócz sakramentów pokuty istnieją różne postacie pokuty codziennej. Czy Ojciec może wspomnieć o pokutnej praktyce Kościoła?

Pismo Święte i Ojcowie Kościoła akcentują szczególnie trzy praktyki pokutne: post, modlitwę i jałmużnę. Ponadto, pojednanie z bliźnim, łzy żalu, troskę o zbawienie drugich, wstawiennictwo świętych i miłość. Do tego w żywej tradycji Kościoła dochodzi przede wszystkim czytanie Pisma Świętego i odmawianie modlitwy Ojcze nasz. Wyrazem pokuty są gest pojednania, braterskie upomnienie i przyznanie się do winy, przemiana sposobu myślenia, rewizja życia, zasięgnięcie rady duszpasterza, asceza i różnego rodzaju wyrzeczenia, czynna miłość bliźniego, uczynki miłosierdzia, pokuta podjęta za drugich.

Punkt ciężkości pokutnej praktyki Kościoła stanowią czasy i dni pokuty w ramach roku liturgicznego (Adwent, Wielki Post, każdy piątek jako dzień śmierci Pana). Te okresy są szczególnie odpowiednie na rekolekcje, dni skupienia, nabożeństwa i pielgrzymki pokutne, post i wyrzeczenie, braterskie dzielenie się z drugimi (pomoc ubogim misjom itd.).

Wszystkie formy chrześcijańskiej pokuty muszą rodzić się z wiary, nadziei i miłości. Stąd też wszystkie mają tę samą podstawową strukturę: uświadomienie sobie i uznanie swojej winy — żal za zło popełnione i zło zaniedbania — wyznanie wiary — gotowość do zmiany życia połączona z gotowością do zadośćuczynienia w miarę możności za wyrządzone krzywdy i szkody — prośba o przebaczenie — przyjęcie Bożego daru pojednania - dziękczynienie za nie — nowe życie w posłuszeństwie Bogu.

opr. mg/mg