Trzy tygodnie w sercu Kościoła

Bp Edward Ozorowski

Trzy tygodnie w sercu Kościoła

XI Zwyczajne Zgromadzenie Synodu Biskupów stało się manifestacją piękna i mocy Kościoła Chrystusowego. Raz jeszcze okazał on gotowość poświęcenia uwagi wszystkim ludzkim problemom i pomocy w ich rozwiązywaniu. Na jego obliczu jaśnieje niegasnąca nadzieja, iż przyszłość ludzkości należy do Boga, a nie do mocy ciemności. Kościół kroczy drogą wskazaną przez Chrystusa mimo wszystkich przeszkód, jakie na niej się znajdują.

Synod Biskupów jest przejawem kolegialności w Kościele. Chrystus Pan spośród uczniów wybrał dwunastu i nazwał ich apostołami. Zaś wśród nich pierwsze miejsce wyznaczył Piotrowi. Kolegium dwunastu apostołów z Piotrem i pod władzą Piotra stało się zalążkiem Kościoła i określiło jego hierarchiczną strukturę. Następcami apostołów są biskupi. Wszyscy razem zjednoczeni z biskupem Rzymu i uznający jego prymat zapewniają nieprzerwaną ciągłość i autentyczność Kościołowi, który jest dzięki temu apostolski, tzn. pozostaje w wierze i władzy, jaką apostołom przekazał Chrystus.

Synod Biskupów wyraża kolegialność i ma charakter doradczy. Władzę natomiast sprawuje biskup Rzymu jako następca św. Piotra. Papież ma w Kościele władzę absolutną, bezpośrednią i nieskrępowaną. Może ją wykonywać sam lub razem z biskupami. Najbardziej uroczystym przejawem kolegialności jego rządów jest sobór. Synod Biskupów nie ma tej rangi. Przez to jednak, że skupia on biskupów, przedstawicieli wszystkich Kościołów partykularnych, jest ważniejszy niż synody diecezjalne, prowincjalne lub narodowe.

Tym razem Synod Biskupów skupił swoją uwagę na Eucharystii. Temat ten, wyznaczony przez Jana Pawła II, został potwierdzony przez Benedykta XVI.

Eucharystia jest wydarzeniem, które trwa nieprzerwanie od Wieczernika i Golgoty. Jest wydarzeniem tak wielkim i zarazem uobecnianym w tak prostych i skromnych znakach, że nie przestaje budzić zdumienia. Jednocześnie wzywa do rozumienia. To, co Boskie, wymyka się rozumowi ludzkiemu, ale człowiek mimo to stara się to zgłębiać. Trudność ze znalezieniem słów nie usprawiedliwia milczenia.

O Eucharystii Kościół uczy nieprzerwanie od początku swego istnienia. Wysławiały ją najwybitniejsze umysły. Teologów wspierali poeci, do nich dołączali muzycy, malarze, architekci. Kultura chrześcijańska przeniknięta jest Eucharystią. Tworzy ona wspaniałą symfonię, sławiącą Boga za cud miłosiernej miłości.

Ojcowie Synodalni nawiązywali do tego z zachwytem i czcią. Czy zresztą mogło być inaczej? Mówili też o kłopotach, z jakimi w ich krajach wiąże się sprawowanie Eucharystii. Wymieniali miejsca, w których chrześcijanie cierpią prześladowania. Wszystkich problemów nie da się wyliczyć: zmniejszanie się liczby szafarzy Eucharystii, wzrost rozwodów, zanikanie poczucia grzechu i lekceważenie sakramentu pokuty, małżeństwa mieszane, interkomunia — to tylko niektóre z sygnalizowanych trudności.

Potrzebne są precyzyjne uściślenia teologiczne i prawne dotyczące Eucharystii w praktyce pastoralnej. Wielu męczy stosowanie dowolności. Różnorodność kulturowa nakazuje jednak zróżnicowanie. Inaczej bowiem modlą się Afrykanie, inaczej Azjaci, a jeszcze inaczej Europejczycy. Synod rozpoczął porządkowanie tych kwestii.

Dobra teoria jest niezbędna do skutecznej praktyki. Zdarza się jednak, że wielkie tematy nie poruszają ludzi i kościoły pustoszeją. Potrzebni są świadkowie typu Jana Pawła II, Ojca Pio, Jana Vianneya. Na Mszach św. odprawianych przez Jana Pawła Wielkiego gromadziły się miliony ludzi. Ojciec Pio, który rany Chrystusa nosił na swoim ciele, był widocznym znakiem Jego męki. Do konfesjonału Jana Vianneya przybywali penitenci z całej Francji. Dziś także światu potrzeba świadków krzyża Chrystusowego.

Synod Biskupów podobny był do Wieczernika Pięćdziesiątnicy. Ludzie mówili na nim różnymi językami, a jednak wzajemnie się rozumieli. Pozostaje nadzieja, iż po opuszczeniu Auli Synodalnej uczestnicy zgromadzenia zapalą świat Chrystusową miłością, objawioną w ofierze krzyża: w Ciele za nas wydanym i we Krwi za nas przelanej.

Bp Edward Ozorowski
Biskup pomocniczy archidiecezji białostockiej

opr. mg/mg